ეს ადამიანი ჩემი რედაქტორი იყო რამდენიმე წელი.
ვთვლი, რომ ყველაზე მაგარი რედაქტორია ამ ქვეყნად!
ეთერის ყველაზე რთული დღე სამშაბათია, რადგან ამ დღეს ``ბათუმელების`` ახალი ნომერი გამოდის.
დღეს კვირაა, ჯიპას ლექციაზე დავალება მომცეს, პირველი აუდიო ფაილი ჩამეწერა და ამეტვირთა ჩემს ბლოგზე, ბათუმელების რედაქციაში გავედი, დიქტოფონი მჭირდებოდა, თან გზაში ვფიქრობდი რა გამეკეთებინა. ეთერი და მზია როგორც წესი რედაქციაში იყო. ძალიან დაღლილი ჩანდა, მაგრამ უარი მაინც არ მითხრა.
სულ ოთხწუთიანი ჩანაწერი იყო, ``ამოჭრა`` და გადაგდება დამენანა, მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა.
სტანდარტი მაინც დავარღვიე.
ეთერ თურაძის ყველაზე რთული დღის შესახებ მისგან შეიწტყობთ...
თუმცა ჩემი სუბიექტური აზრია, მისი დღე კიდევ უფრო მეტად დიდი და დამღლელია.
eter turadze by natiarokva
სასამართლოებიდან მოწოდებული დოკუმენტებით ირკვევა, რომ 2010 წელში მოსამართლეებს არასოდეს დაუჯარიმებიათ პროკურორები. მათ მხოლოდ ადვოკატები და პროცესზე დამსწრე მოქალაქეები ჰყავთ დასჯილი. ადვოკატები მიიჩნევენ, რომ პროკურორებთან არათანაბარ პირობებში თუნდაც ამ სტატისტიკის გამო იმყოფებიან.
სასამართლო პროცესის სადავეების ხელში აღებას დაჯარიმების გზით, შეიძლება ითქვას, აჭარაში ყველა მოსამართლე იყენებს. „18 მაისი. 16:25 საათი. 2010 წელი“. მოსამართლე თამარ ბეჟანიშვილმა წესრიგის დარღვევის გამო (როგორც დოკუმენტში წერია, სხდომაზე დამსწრე წამოდგა ფეხზე და ყვირილით მიმართა სასამართლოს და პროკურორს), 50 ლარით დააჯარიმა სხდომის დარბაზში მყოფი მოქალაქე _ ვკითხულობთ სასამართლოდან მოწოდებულ დოკუმენტაციაში.
მოსამართლეები აჯარიმებენ რიგით მოქალაქეებსაც, მაგრამ ისინი ძირითადად მაინც ადვოკატებს სჯიან. დაჯარიმებული ადვოკატების ნაწილი „ბათუმელებთან“ პირად საუბარში ამბობს, რომ მოსამართლეებმა უკანონოდ დააჯარიმეს, მაგრამ მათ ამაზე პრესასთან საუბარი არ სურთ.
შეფასებას თავს არ არიდებს ადვოკატი მინდია ალელიშვილი, რომელიც მოსამართლე თამარ ბეჟანიშვილმა ასი ლარით სასამართლო პროცესზე გამოუცხადებლობის გამო დააჯარიმა. „ადვოკატის გამოუცხადებლობა სასამართლო პროცესზე შეიძლება გახდეს ჯარიმის საფუძველი, მაგრამ ხანდახან საათობით ველოდებით პროკურორს... მოსამართლეები თვალს ხუჭავენ ამაზე. არ მახსენდება ფაქტი, რომ პროკურორი დაეჯარიმებინა მოსამართლეს. ვფიქრობ, სასამართლო არათანაბარ პირობებში აყენებს პროკურორსა და ადვოკატს“, _ ამბობს „ბათუმელებთან“ მინდია ალელიშვილი.
ალელიშვილს ეთანხმება იურისტი რამინ პაპიძეც, რომელიც მოსამართლეებს დაახლოებით ოცჯერ ჰყავთ დაჯარიმებული. იურისტი ამბობს, რომ ის რეპლიკისთვის „კოკობინაძის საქმეზე“ 550 ლარით დააჯარიმა ხელვაჩაურის სასამართლოს მოსამართლემ, ირაკლი ბონდარენკომ.
თამარ ბეჟანიშვილი, ირაკლი ბონდარენკო და ვერა დოლიძე _ პაპიძე იმ მოსამართლეებს ასახელებს, რომლებსაც `ძალიან უყვართ ადვოკატების დაჯარიმება“. პაპიძე მოსამართლეების მიერ დაჯარიმების ხერხის გამოყენებას, განიხილავს როგორც `ადვოკატების მიმართ ზეწოლას“.
პაპიძე ფიქრობს, რომ ბათუმის საქალაქო სასამართლოს მოსამართლემ, ვერა დოლიძემ იგი რამდენჯერმე დააჯარიმა უსაფუძვლოდ; მოსამართლე გიორგი ქაშაკიშვილმა კი მხოლოდ იმიტომ დააჯარიმა, რომ პროკურორის დასმული კითხვები დარბაზში გააპროტესტა.
მოსამართლეს უფლება აქვს სხდომის დარბაზში დამსწრე ადამიანები ან პროცესში მონაწილე მხარეები 50-დან 500 ლარამდე დააჯარიმოს, თუ მიიჩნევს, რომ ვინმემ კანონი დაარღვია. ამონარიდი კანონიდან: `მხარეები, წარმომადგენლები, მოწმეები, სპეციალისტები, თარჯიმნები, აგრეთვე სასამართლოს სხდომის დარბაზში მყოფი ყველა მოქალაქე ვალდებულია, უსიტყვოდ დაემორჩილოს მოსამართლის განკარგულებას~.
19 მაისს მოსამართლე მათიკო ხურციძემ მოსარჩელე 50 ლარით დააჯარიმა. ამ მოსამართლემ 14 მაისს ჯარიმის ორი ბრძანებაც გასცა. მან მოპასუხის წარმომადგენლები დააჯარიმა ორასი ლარით.
28 მაისი: მოსამართლე ვერა დოლიძემ ერთ-ერთი საადვოკატო კომპანია ასი ლარით, გამოუცხადებლობის მოტივით დააჯარიმა.
11 ივნისი: მოსამართლე ვერა დოლიძემ პროცესზე გამოუცხადებლობის გამო ასევე ადვოკატი ორასი ლარით დააჯარიმა.
„დაარღვია წესრიგი, არ დაემორჩილა სხდომის თავმჯდომარის განკარგულებას, გამოავლინა სასამართლოსადმი უპატივცემულობა, რაც გამოიხატა იმაში, რომ სასამართლო პროცესზე ხელს უშლიდა მოწინააღმდეგე მხარეს საუბარში რეპლიკებით. სასამართლოს მიაჩნია, რომ მოქალაქე უნდა დაჯარიმდეს ასი ლარით. განკარგულება არ საჩივრდება“, _ ბრძანების ასლს ხელს მოსამართლე ხათუნა ბოლქვაძე აწერს.
ხელვაჩაურის რაიონის სასამართლოს თავმჯდომარემ, დავით მამისეიშვილმა 27 მაისს დააჯარიმა მოსარჩელე მხარის წარმომადგენელი 50 ლარით, სასამართლო დარბაზში წესრიგის დარღვევისთვის. 25 მაისს მამისეიშვილი, პროკურორ გელა კუჭაშვილის, განსასჯელისა და ადვოკატის მონაწილეობით განიხილავდა საქმეს, როცა ადვოკატი რამაზ ჯორბენაძე გამოუცხადებლობის გამო ასი ლარით დააჯარიმა. მამისეიშვილმა ასევე დააჯარიმა მოწმე ასი ლარით, 27 აპრილს.
მოსამართლე ლევან თევზაძემ სასამართლოს მიმართ უპატივცემულობად ჩათვალა ოცი წუთით დაგვიანება და ადვოკატი დალი ჭანიძე 50 ლარით დააჯარიმა.
სატელეფონო ზარის გამო ასი ლარით დაჯარიმდა დამსწრე ხელვაჩაურის რაიონის სასამართლოში.
„თქვენ, ბატონო დავით, პიროვნულად ხართ მონაწილე იმ ფარსის, რომელსაც ფორმალური სასამართლო პროცესი ჰქვია ჩემი და ჩემი სიდედრის წინააღმდეგ. კარგად იცით, რომ კვარიათის სახლში უკანონოდ არის შეჭრილი ვანო მერაბიშვილი. მიუხედავად თქვენი და სამართალდამცავი ორგანოების თანამშრომლების უკანონო ზეწოლებისა მოწმეების მიმართ, მათ ვერ დამალეს ის ფაქტი, რომ კვარიათის სახლში შეიჭრა მერაბიშვილის ოჯახი შეიარაღებული პირების საშუალებით; სახლს უკანონოდ ახსნეს ლუქები... და უკვე მეორე წელია ამ სახლში უკანონოდ ცხოვრობენ. თქვენ როგორც „მოსამართლემ“, ეს არ გამოიკვლიეთ.
ვიცი, აპირებთ მე და ჩემს სიდედრს გამოგვიტანოთ უსამართლო განაჩენი. თქვენ პირადად, ბატონო დავით, ისევე, როგორც სამართალდამცავი ორგანოების მრავალი ათასი თანამშრომელი და მოსამართლე, კანონის სახელით უშუალოდ ჩადიხართ უკანონობას, სისხლის სამართლებრივ დანაშაულს, უკანონოდ ართმევთ ადამიანებს ქონებას, თავისუფლებას... მერწმუნეთ, დადგება დრო, როცა თქვენ მიერ ჩადენილი უკანონო მოქმედებებისა და გადაწყვეტილებებისთვის თავადვე აღმოჩნდებით საპყრობილეში.
ჩვენთვის ცნობილია, თუ რას გადაწყვეტს სასამართლო, რადგან ჩვენს საკუთრებაში მერაბიშვილის თვითნებური შეჭრა, გახლავთ უფლებამოსილების ბოროტად გამოყენება... ეს კი პირდაპირი მესიჯია სასამართლოსთვის, რომ მან მერაბიშვილისთვის მისაღები გადაწყვეტილება მიიღოს. აქედან გამომდინარე, ჩვენ დამცველს ვუკრძალავთ მიიღოს მონაწილეობა `სპექტაკლში~, რომელსაც სასამართლო პროცესი ჰქვია~ _ ეს წერილი გასულ კვირას მოსამართლე დავით მამისეიშვილს შვეიცარიიდან ზურაბ ლობჟანიძემ გამოუგზავნა. წერილის შესახებ მოსამართლემ პროცესზე განაცხადა _ მან წერილის ის ნაწილი გაახმაურა, სადაც ლობჟანიძე მოსამართლეს აცნობდა, რომ ადვოკატ ინგა არახამიას უფლებამოსილება შეუჩერა. ზურაბ ლობჟანიძე 2003 წლამდე კომპანია მადნეულის დირექტორი იყო.
წერილი, რომელიც განსასჯელებმა მოსამართლეს გაუგზავნეს, „ბათუმელების“ ელექტრონულ ფოსტაზეც შემოვიდა. ზურაბ ლობჟანიძის თქმით, როცა ხელვაჩაურის სასამართლოში წერილის ფაქსით გაგზავნას ცდილობდა, მას სასამართლოს თანამშრომლებმა ფაქსი გაუთიშეს: „ამიტომ წერილი ფოსტით გავუგზავნე სასამართლოს“.
დავით მამისეიშვილმა, მადნეულის ყოფილ დირექტორს და მის სიდედრს 7 წლით პატიმრობა მიუსაჯა. „მოსამართლემ მიუსაჯა იმდენივე, რამდენიც პროკურორმა ითხოვა, სახლის ჩამორთმევა არ უხსენებია განაჩენის გამოცხადების დროს და არც პროკურორს უთხოვია დამატებით სასჯელად ქონების ჩამორთმევა“, _ განაცხადა „ბათუმელებთან“ სახელმწიფოს ადვოკატმა, დავით გუგუაძემ.
სისხლის სამართლის საქმე ლობჟანიძის მიმართ 2004 წელს აღიძრა. მას ბიუჯეტის სასარგებლოდ 52 ათას ლარს ედავებოდნენ. ამის გამო პოლიციამ მისი სახლი დალუქა კვარიათში და ლობჟანიძე ძებნილად გამოაცხადა.
ლობჟანიძე საკუთარი უფლებების დაცვას ევროპულ სასამართლოში აპირებს. იგი 2004 წლიდან ოჯახთან ერთად შვეიცარიაში ცხოვრობს, მას შვეიცარიის სახელმწიფომ ცხოვრებისა და მუშაობის უფლება მისცა.
ნასვამ მდგომარეობაში ავტომანქანის მართვის შემთხვევაში მძღოლი 200 ლარით დაჯარიმდება, 50 ლარით დაჯარიმდება ღერძულა ხაზის გადაკვეთისთვის, 40 ლარით _ ღვედის გამოუყენებლობისთვის, ესკორტისთვის ხელის შეშლის შემთხვევაში მძღოლს მართვის უფლება ერთი წლით ჩამოერთმევა. ეს კანონი სამ დღეში, 1-ლი აგვისტოდან ამოქმედდება.
ჯარიმები თითქმის ყველა სახის დარღვევაზე გაიზარდა, მაგალითად, იმ სატრანსპორტო საშუალების მართვის შემთხვევაში, რომელშიც თვითნებურად არის გადაკეთებული საწვავის ავზი, ძარა, ან დაყენებულია ბუნებრივი აირის სისტემა, ან სხვაგვარადაა შეცვლილი სატრანსპორტო საშუალების კონსტრუქცია, მძღოლი 100 ლარით დაჯარიმდება.
თუკი ადამიანს არა აქვს იმ კატეგორიის მართვის მოწმობა, რომელ სატრანსპორტო საშუალებასაც მართავს, ის ბიუჯეტში 200 ლარს გადაიხდის.
იმ ტრანსპორტის შეფერხება, რომელზეც ჩართულია სპეციალური სიგნალები ან რომელიც ახორციელებს ესკორტს ან რომლებსაც მიაცილებენ, გამოიწვევს მართვის უფლების ჩამორთმევას 1 წლის ვადით, საქართველოს ტერიტორიაზე მყოფი ქვეყნის მოქალაქეობის არმქონე პირი კი 500 ლარით დაჯარიმდება. განსაზღვრულ ვადაში ჯარიმის გადაუხდელობისთვის მძღოლს მართვის უფლება ჩამოერთმევა 2 წლით. სატრანსპორტო საშუალების მართვა სახელმწიფო სანომრე ნიშნის გარეშე გამოიწვევს დაჯარიმებას 100 ლარის ოდენობით.
სამართალდარღვევა, რომელსაც მოჰყვა სატრანსპორტო საშუალების, ტვირთის, გზის, საგზაო თუ სხვა ნაგებობის, ქონების ან ადამიანის სხეულის მსუბუქი დაზიანება, გამოიწვევს სატრანსპორტო საშუალების მართვის უფლების ჩამორთმევას 1 წლის ვადით. დადგენილება მართვის უფლების ჩამორთმევის შესახებ შეიძლება გაუქმდეს და მძღოლს დაუბრუნდეს მართვის მოწმობა, თუ იგი მართვის უფლების ჩამორთმევის ვადის გასვლამდე გადაიხდის ჯარიმის გადაუხდელობისთვის დაკისრებულ საურავს და დამატებით 1000 ლარს, თუ სატრანსპორტო საშუალების მართვის უფლება ჩამორთმეულია 1 წლის ვადით. თუ მართვის უფლება ჩამორთმეულია 2 წლის ვადით _ მძღოლმა დამატებით 1500 ლარი უნდა გადაიხადოს მართვის მოწმობის დასაბრუნებლად.
სატრანსპორტო საშუალების მართვა ალკოჰოლური სიმთვრალის მდგომარეობაში დაჯარიმდება 200 ლარით (აქამდე ეს ჯარიმა 150 ლარს ითვალისწინებდა). სატრანსპორტო საშუალების სამართავად გადაცემა მთვრალ მდგომარეობაში მყოფი პირისათვის 250 ლარით ჯარიმას ითვალისწინებს.
როდესაც მძღოლს არა აქვს სატრანსპორტო საშუალების მართვის უფლება ან ეს უფლება ჩამორთმეული აქვს სხვა დარღვევებისთვის, მაშინ მესაკუთრე დაჯარიმდება 500 ლარით.
თუ ერთი წლის განმავლობაში განმეორებით დაფიქსირდება მთვრალ მდგომარეობაში მართვის ფაქტი, ჯარიმა იზრდება 700 ლარამდე, შეიძლება 90 დღით დაგაპატიმრონ კიდეც.
თუ საკუთარ მანქანას სამართავად გადასცემ ადამიანს, რომელიც ნარკოტიკული ან ფსიქოტროპული სიმთვრალის მდგომარეობაშია, მართვის უფლებას 3 წლით ჩამოგართმევენ. ამ შემთხვევაში სხვა ქვეყნის მოქალაქე 500 ლარით დაჯარიმდება.
სამართალდარღვევები, რომლებსაც მოჰყვა სატრანსპორტო საშუალების, ტვირთის, გზის, საგზაო თუ სხვა ნაგებობის, აგრეთვე სხვა ქონების ან ადამიანის სხეულის მსუბუქი დაზიანება, _ გამოიწვევს მართვის უფლების ჩამორთმევას 3 წლის ვადით, საქართველოს ტერიტორიაზე მყოფი უცხოელი მოქალაქისა და მოქალაქეობის არმქონე პირი დაჯარიმდება 1000 ლარით. წლის განმავლობაში ამ სამართალდარღვევას თუ გაიმეორებ, 1500 ლარით დაჯარიმდები ან 90 დღით დაგაპატიმრებენ.
სამართალდარღვევის ჩადენისას დამრღვევის მიერ ზიანის ნებაყოფლობით ანაზღაურების შემთხვევაში, თუ დაზარალებულმა არ გაასაჩივრა ადმინისტრაციული სამართალდარღვევის საქმეზე მიღებული გადაწყვეტილება, საქმის განმხილველ ორგანოს შეუძლია სატრანსპორტო საშუალების მართვის უფლების ჩამორთმევა შეცვალოს ჯარიმით, 1000 ლარის ოდენობით.
სატრანსპორტო საშუალების მართვისას ალკოჰოლური, ნარკოტიკული ან ფსიქოტროპული სიმთვრალის დასადგენად შემოწმებისთვის თავის არიდების შემთხვევაში მართვის უფლება ჩამოგერთმევათ 3 წლის ვადით.
1 ოქტომბრიდან თბილისის საქალაქო სასამართლოში განზრახ მკვლელობაში ეჭვმიტანილებს საქართველოს მოქალაქეებისგან არჩეული 12 მსაჯული გაასამართლებს. მათი გადაწყვეტილება საბოლოოა და არ საჩივრდება. მსაჯულები ერთიანი საარჩევნო სიიდან, შემთხვევითობის პრინციპით შეირჩევიან.
მსაჯული შეიძლება ვიყო, მაგალითად, მე _ ნათია როყვა ან `ბათუმელების~ მეზობელი მურად მეტრეველი. ეს მაშინ, თუ ჩემი ან მურად მეტრეველის მონაცემებს შემთხვევით შეარჩევენ საარჩევნო სიიდან.
მსაჯულები პირველ ეტაპზე განზრახ მკვლელობაში ბრალდებულების საქმეს განიხილავენ, მომავალი წლიდან კი _ გაუპატიურებაში ბრალდებულების საქმეებსაც. მოსამართლე სასამართლო გამოძიებას ჩაატარებს. 14 მსაჯული (ორი რეზერვში მყოფი) კი მოისმენს ყველა მტკიცებულებას _ მოწმეების ჩვენებას. სასამართლო გამოძიების შემდეგ მსაჯულებმა განსასჯელი ან დამნაშავედ უნდა სცნონ, ან უნდა გაამართლონ. მსაჯულებს ეკრძალებათ აზრის გამოთქმა ჟურნალისტებთან ან საჯაროდ. ასევე განაჩენის გამოტანამდე მხარეებთან ურთიერთობა.
ეჭვმიტანილს შეიძლება სამუდამო პატიმრობაც მიუსაჯონ, იმ შემთხვევაში თუ ამას 12-ვე მსაჯული გადაწყვეტს. თუ განაჩენზე მსაჯულები ვერ შეთანხმდებიან, მათ მსჯელობისთვის დამატებით კიდევ 3 საათი მიეცემათ. და თუ ამ დროშიც ვერ მიიღებენ გადაწყვეტილებას, მოსამართლე მათ დაითხოვს და ახალ მსაჯულებს დანიშნავს. თუ ვერც ეს მსაჯულები მიიღებენ გადაწყვეტილებას, მაშინ ბრალდებული გამართლდება.
სხდომის მოსამართლეს აქვს უფლება, გააუქმოს მსაჯულთა განაჩენი და დანიშნოს ახალი მსაჯულები, თუ ეს ვერდიქტი აშკარად ეწინააღმდეგება მტკიცებულებებს, _ წერია კანონში.
მსაჯულები ირჩევა შემდეგი პრინციპით: ადამიანი, რომელიც მსაჯულთა სიაში მოხვდება, პასუხობს რამდენიმე კითხვას. კითხვები დასმული იქნება იმ საქმის ირგვლივ, რომელიც ამ მსაჯულმა სხვა 11 მსაჯულთან ერთად უნდა განიხილოს. მსაჯული არ შეიძლება იყოს რომელიმე მხარის ნათესავი, ან ნაცნობი.
`მსაჯულობის კანდიდატი ვალდებულია უპასუხოს ყველა კითხვას~, _ წერია კანონში. არასწორი პასუხის ან კითხვების უპასუხოდ დატოვების შემთხვევაში რა ელის მსაჯულობის კანდიდატს, ამაზე კანონში არაფერია ნათქვამი.
ადამიანი, რომელსაც ნაფიც მსაჯულად გამოიძახებენ, ვალდებულია იყოს მსაჯული. წინააღმდეგ შემთხვევაში მან უნდა დაასაბუთოს, რატომ ამბობს უარს. ნაფიც მსაჯულობაზე უარის თქმა მხოლოდ იმ შემთხვევაში შეიძლება, თუ ის უკვე იყო მსაჯული, ჯანმრთელობის გამო იმყოფება ან მიემგზავრება უცხოეთში ან 70 წელს არის გადაცილებული.
ყველა ახალ საქმეზე ახალი მსაჯულები ირჩევიან. ნაფიც მსაჯულების საბოლოო სიას ამტკიცებს სასამართლოს თავმჯდომარე, რომელიც მოისმენს მხარეთა პოზიციებს და მსაჯულებს განუმარტავს მათ უფლებებს.
და ბოლოს, თუ არ ხარ, პოლიტიკოსი, თანამდებობის პირი, პოლიციელი, სასულიერო პირი, განსასჯელი, ფსიქოლოგი, ფსიქიატრი და იურისტი, შესაძლებელია გახდე მსაჯული. ამის შესახებ წერილობით ინფორმაციას მოსამართლისგან მიიღებ. ზემოთ ჩამოთვლილი პროფესიების გარდა სხვა ყველა დანარჩენი: მასწავლებელი, ჟურნალისტი, ექიმი, გლეხი, დიასახლისი... ვალდებულია იყოს მსაჯული, თუ იგი არის საქართველოს მოქალაქე და არ არის პატიმრის ნათესავი.
მსაჯულებს სახელმწიფო დაუფარავს ყველა იმ ხარჯს, რაც უკავშირდება მათ უფლებამოსილების განხორციელებას: დღიურ ფულს, სამგზავრო ხარჯებს. ანაზღაურების ოდენობას განსაზღვრავს იუსტიციის უმაღლესი საბჭო. საჯარო მოსამსახურეები და სახელმწიფოს ბიუჯეტით დაფინანსებულ ორგანიზაციებში ადამიანები სასამართლო პროცესში მსაჯულად მონაწილეობის დროს ინარჩუნებენ სამუშაო ადგილსა და ხელფასს.
მსაჯულების განაჩენი საბოლოოა. მომავალი წლიდან ნაფიც მსაჯულთა ინსტიტუტი ჯერ ქუთაისში, შემდეგ კი ბათუმში ამოქმედდება.
მადნეულის ყოფილი დირექტორი მერაბიშვილის წინააღმდეგ
Ярлыки: ჟურნალისტური გამოძიება среда, 7 июля 2010 г.დოკუმენტის გაყალბებაში ბრალდებულებს- ზურაბ ლობჟანიძესა და მის სიდედრს, ფატი ფერაძეს პოლიცია ეძებს. ძებნილი ლობჟანიძე, რომელსაც ”ბათუმელები” შვეიცარიაში დაუკავშირდა, საკუთრების უფლების ხელყოფაზე საუბრობს. მისი თქმით, ვანო მერაბიშვილი, სახლის ”გადაფორმების” სანაცვლოდ, სისხლის სამართლებრივი დევნის შეწყვეტას ჰპირდებოდა. პროკურატურა ამ ეტაპზე კომენტარს არ აკეთებს.
ლობჟანიძე, რომელიც ოჯახთან ერთად შვეიცარიის სახელმწიფომ შეიფარა, ამბობს, რომ მის სახლში ”ადამიანები ცხოვრობენ დემონსტრაციულად” და ”ეს დანაშაულია”: ”პირადად მერაბიშვილი მიგზავნიდა ხალხს შვეიცარიაში, მარწმუნებდნენ, რომ, თუ სახლს გადავუფორმებდი, საქმეს დახურავდნენ. არ დავთანხმდი ამ პირობას, ამიტომ სასამართლოს გადასცეს საქმე. არ ვაპირებ, ვანო მერაბიშვილს ან ვინმე სხვას რამე გადავუფორმო”.
ლობჟანიძის ოჯახმა შვეიცარიას პოლიტიკური თავშესაფრის თხოვნით 2004 წელს მიმართა. იმავე წელს საქართველოს ხელისუფლებამ შვეიცარიის მთავრობას ლობჟანიძის ექსტრადიცია სთხოვა, მაგრამ, იმის გამო, რომ ვერ წარადგინა შესაბამისი მტკიცებულებები, შვეიცარიიდან უარი მიიღო.
2009 წელს ლობჟანიძეს საქართველოს სახელმწიფომ უარი უთხრა საქართველოს მოქალაქის პასპორტის გაცემაზე. ამ უარის საფუძველზე, შვეიცარიის სახელმწიფომ ლობჟანიძეს შვეიცარიული პასპორტი მისცა.
ლობჟანიძეს 2003 წლიდან ჰქონდა შვეიცარიაში შრომისა და ცხოვრების უფლება, შესაბამისად, მას შვეიცარიის სახელმწიფო იცავს: ”ჩემმა ქვეყანამ პასპორტი არ მომცა, ყველა განვითარებულ ქვეყანაში ეს ადამიანის უფლების უხეშ დარღვევად მიიჩნევა. უარის თქმიდან 14 დღეში შვეიცარიული პასპორტი მივიღე”.
ზურაბ ლობჟანიძე ოჯახთან ერთად შვეიცარიაში 2003 წელს წავიდა. 2004 წელს, როგორც თავად ამბობს, მის სახლებში - თბილისსა და კვარიათში ქართველი სამართალდამცავები შეიჭრნენ, ”ეს კადრები ტელევიზიითაც გავრცელდა”.
სისხლის სამართლის საქმე
პირველი სისხლის სამართლის საქმე ლობჟანიძის მიმართ 2004 წელს (გადასახადებისთვის თავის არიდება) აღიძრა. მას ბიუჯეტის სასარგებლოდ 52 ათას ლარს ედავებოდნენ. ამ ბრალდების გამო მისი სიდედრის, ფატი ფერაძის კუთვნილი სახლი კვარიათში პოლიციამ დალუქა (2004 წლის 15 მაისს). იმ დროისათვის ფერაძის სახლი ფეხბურთელ მიხეილ ყაველაშვილს ჰქონდა ნაყიდი.
კვარიათში დასასვენებლად ჩასულ ყაველაშვილების ოჯახს სახლი დალუქული დახვდათ. ყაველაშვილებმა საკუთარი ქონების დაცვა სასამართლოს გზით სცადეს. პარალელურად, ლობჟანიძეს ფულის უკან დაბრუნებაც მოსთხოვეს.
ეს ნასყიდობა დასტურდება შესაბამისი დოკუმენტებით: ხელვაჩაურის რაიონის ტექაღრიცხვის, ტერიტორიული სამსახურის უფროსის, მ. ყაჭეიშვილის ხელმოწერილ დოკუმენტში წერია, რომ ფატი ფერაძემ სახლი მიყიდა მიხეილ ყაველაშვილს. ნოტარიუს ჩამბას მიერ 2004 წლის 4 ივნისით დათარიღებული ნასყიდობის ხელშეკრულებაც ამას ადასტურებს. ამავე წელს ხელვაჩაურის მიწის მართვის მიერ გაცემული დოკუმენტითაც ირკვევა, რომ კვარიათში სადავო სახლის მფლობელი მიხეილ ყაველაშვილია.
ასევე ოფიციალური დოკუმენტით ირკვევა, რომ ფატი ფერაძემ მიწის ნაკვეთი კვარიათში 1998 წელს იყიდა. ამ ნაკვეთზე 2000 წელს უკვე დასრულებული იყო ორსართულიანი სახლის მშენებლობა.
2001 წელს ზურაბ ლობჟანიძე _ ფერაძის სიძე, მადნეულის გენერალურ დირექტორად დაინიშნა. გამოძიების ვერსიით, მადნეულის დირექტორმა, ქონების დამალვისა და გადასახადებისთვის თავის არიდების მიზნით, ქონება სიდედრის სახელზე გააფორმა. "ვარდების რევოლუციის შემდეგ თბილისში სახლი გატეხეს და გაქურდეს. კვარიათში მდებარე სახლში მინისტრი გია ბარამიძე შეიჭრა. მიზეზი ერთადერთი იყო _ პოლიტიკური. თითქოს ეძებდნენ ოქროს, მაგრამ ეს იყო ხალხისთვის საჩვენებელი სპექტაკლი... გირგვლიანის მკვლელებიც კი კვარიათში ცხოვრობდნენ", _ ამბობს "ბათუმელებთან" ზურაბ ლობჟანიძე.
საბრალდებო დასკვნის მიხედვით, რომელიც პროკურორმა ანზორ უსტიაძემ სასამართლო პროცესზე წაიკითხა, ლობჟანიძემ, საკუთარი ქონების დამალვის მიზნით, კვარიათში მდებარე ორსართულიანი სახლი მანსარდით, სიდედრის სახელზე დაარეგისტრირა. ფატი ფერაძემ მინდობილობა გაუკეთა თავის ძმისშვილს ივანე ფერაძეს, რომელმაც სახლი ფეხბურთელ მიხეილ ყაველაშვილის დას, ნონა ყაველაშვილს ფიქტიურად მიჰყიდა.
გამოძიების ვერსიით, ლობჟანიძემ ფატი ფერაძე "წააქეზა" ყალბი დოკუმენტის (კონკრეტულად კი ნასყიდობის დოკუმენტი) დამზადებაში. თუმცა, შესაბამისი მტკიცებულება ბრალდების მხარეს არ გააჩნია.
პროკურორი ანზორ უსტიაძე კომენტარს არ აკეთებს. კომენტარის გაკეთებისგან თავი შეიკავა მთავარმა პროკურატურამაც. "კომენტარს ვერ გავაკეთებთ ამ ფაქტზე", _ განაცხადა "ბათუმელებთან" ხათუნა იოსავამ, იუსტიციის სამინისტროს პრესსამსახურის უფროსმა.
შვეიცარიული კომპანია - მხარე
ქონების წართმევის შემდეგ ყაველაშვილის ოჯახმა ნასყიდობის ხელშეკრულება გააუქმა და ფულიც უკან დაიბრუნა. უკან დასაბრუნებელი ფული ლობჟანიძეს შვეიცარულმა კომპანიამ მისცა, სადაც იგი 2003 წლიდან დღემდე დირექტორად მუშაობს. შესაბამისად, კვარიათში მდებარე სადავო სახლზე საკუთრების უფლების დაცვას შვეიცარიული კომპნაია ”მეტალიკ 1871” ჯერ საქართველოში, მერე კი ევროპულ სასამართლოში გააგრძელებს.
ის, რომ შვეიცარიულ კომპანიას სახლი ნამდვილად ეკუთვნოდა, 2007 წლის საჯარო რეესტრიდან მიღებული დოკუმენტით დასტურდება. დოკუმენტი დაცვის მხარემ სასამართლო გამოძიებას უკვე წარუდგინა.
”ბათუმელებმა” კი აღმოაჩინა, რომ კვარიათში მდებარე ეს სახლი საჯარო რეესტრში უკვე აღარავის სახელზეა რეგისტრირებული და არც ძველი მონაცემებია ბაზაში. ამ დეტალს ადვოკატი, როგორც დანაშაულს, ისე აფასებს: ”არ შეიძლება საჯარო რეესტრში ინფორმაცია გაქრეს. სახლი ოფიციალურად 2007 წლიდან შვეიცარიულ კომპანიას ეკუთვნის, ამის დოკუმენტი არსებობს”.
განაჩენს სასამართლო ამ კვირის ბოლოს გამოაცხადებს.
ახალი მეპატრონე
ადვოკატის თქმით, ამჟამად ლობჟანიძის სახლში პოლიციელები ცხოვრობენ. ინგა არახამია მიიჩნევს, რომ სასამართლო გადაწყვეტილებამდე სხვის სახლში ცხოვრება სისხლის სამართლის დანაშაულია.
ლობჟანიძისა და ფერაძის კვარიათელი მეზობლები კი "ბათუმელებთან" საუბარში ამბობენ, რომ ამ სახლში ხშირად ხედავენ საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრს თანმხლებ პირებთან ერთად. აქ მცხოვრებთა თქმით, ვანო მერაბიშვილი წელსაც სტუმრობდა კვარიათს.
მოწმეების ვერსია
გულნაზ ფარსენაძე: "ამ სახლს ვალაგებდი. ღამის 2 საათზე კუდი მოვიდა. ვიცანი აჭარის კუდის უფროსი, პატარიძე და გამომძიებელი, მალხაზ აბულაძე. სახლიდან გაყარეს ავეჯი, გაიტანეს სკამები. ჩემი თვალით ვნახე ყველაფერი. ვიცი, რომ ეს სახლი ჩამოერთვა ლობჟანიძეს. ისიც გავიგე, გაყიდულია და ყაველაშვილმა იყიდაო, მაგრამ ვანო მერაბიშვილი დავინახე შარშან ზაფხულში, ბავშვიან ქალთან ერთად".
ისმეთ ვანიძე ( მან ფატი ფერაძეს კვარიათში 500 კვ.მ. მიწის ნაკვეთი მიყიდა): "სახლი ლობჟანიძემ ააშენა. აჭარის რევოლუციის შემდეგ ლობჟანიძე აღარ მინახავს. მის სახლს უვლიდა ზურაბ ფარსენაძე 2009 წლამდე, მანამდე, ვიდრე იმ სახლში პოლიციელები შევიდოდნენ. იქ დღესაც პოლიციელები ცხოვრობენ".
ზურაბ ფარსენაძე: "1998 წლიდან ვმუშაობდი ამ სახლის დარაჯად. მქონდა ხელფასი, სამასი ლარი. ჩემთან ერთად დამლაგებლად მუშაობდა ჩემი მეუღლე. 2009 წელს მოვიდნენ შინაგან საქმეთა სამინისტროს წარმომადგენლები და მომთხოვეს გასაღები. დამკითხეს, სახლი გაჩხრიკეს და დალუქეს, მე კი იქიდან გამომიშვეს".
აკაკი ნარაკიძე: "მე რატომ დამკითხეს კუდში, ან მოწმედ რატომ გამომიძახეს, არ ვიცი. ალბათ, კვარიათის რწმუნებული ვარ და მაგიტომ. ვცხოვრობ კვარიათში, არ ვიცნობ განსასჯელებს. ვიცი, რომ ეს სახლი ზურაბ ლობჟანიძისაა".
გულვარდი ვანიძე: "ფატი ფერაძეს მე მივყიდე მიწის ნაკვეთი. ფულიც მან გადამიხადა. მერე სახლი ააშენეს. უშიშროებამ დამკითხა. ფარსენაძეები (დამლაგებელი და დარაჯი) რომ ცხოვრობდნენ, მივიდნენ უშიშროების წარმომადგენლები და დალეწეს სახლში ყველაფერი. ისმოდა მტვრევის ხმა. პირადად მე არავინ დამინახავს, ამბობენ, უშიშროების ხალხი ცხოვრობსო”.
ზურაბ კახიძე: ”გვერდით სასტუმროში დარაჯად ვმუშაობდი. განსასჯელებს არ ვიცნობ. მთელმა სოფელმა იცის, რომ ეს სახლი ლობჟანიძის იყო და ჩამოართვეს”.
დავით გორგაძე: ხელვაჩაურის განყოფილების კუდის უფროსი: "დავალება მქონდა, ამ სახლის შესახებ ინფორმაცია გამერკვია. დავადგინე, რომ ლობჟანიძეს ამ სახლის საკუთრების უფლება არ ჰქონდა. აღმოჩნდა, რომ ეს სახლი ლობჟანიძის არ იყო. რა დოკუმენტები იყო საჭირო და რა არ ჰქონდა, მე არ ვიცი. ის, რომ სახლი მისი არ იყო, ოპერატიული ინფორმაციის საფუძველზე, სანდო წყაროსგან დავადგინე".
გასულ კვირას დაბა ხულოში, საკრებულოს შენობის წინ, ასეულობით მუსლიმანმა საპროტესტო აქცია გამართა. ისინი ხელისუფლებას მათი რელიგიური უფლებების ხელყოფაში ადანაშაულებენ. ხელვაჩაურის სასამართლოს დადგენილებით, სახელმწიფომ კერძო მესაკუთრეებს ის შენობები ჩამოართვა, რომლებიც საქველმოქმედო ფონდ „მადლი 2005“-ს ჰქონდა ნაქირავები. “მადლი 2005“-ს აჭარაში ოთხი სკოლა ჰქონდა გახსნილი, სადაც მსურველებს მუსლიმანურ რელიგიას ასწავლიდნენ.
მუსლიმანების პროტესტი
27 ივნისს აქციაზე შეკრებილი ადამიანების ფოტო და ვიდეომასალა `ბათუმელებს~ აქციის ორგანიზატორებმა მოაწოდა. ფოტოებზე ჩანს გამგებელი, სხვადასხვა ასაკის მამაკაცები და თავსაფრიანი ქალები.
ხულოს გამგებლის ლევან აბაშიძის ინფორმაციით, აქციაზე 150 ადამიანი იმყოფებოდა. აქციის მონაწილეები კი ირწმუნებიან, რომ ხულოს ცენტრში პროტესტი 33 სოფლიდან ორი ათასამდე ადამიანმა გამოხატა. აქციის მონაწილეები მუსლიმანი და ქრისტიანი ქართველების მშვიდობიან თანაცხოვრებაზე საუბრობდნენ და ხელისუფლების წარმომადგენლებს სთხოვდნენ, რომ შეწყვიტონ მათი რელიგიური ნიშნით შეზღუდვა.
საქმე იმაშია, რომ ხულოს მკვიდრ ჯუმბერ კახაძეს ხელვაჩაურის სასამართლომ საკუთარი სახლი ჩამოართვა (ეს სახლი მან 2003 წელს იყიდა). სასამართლო პროცესებისა და, შესაბამისად, საკუთარი ქონების ჩამორთმევის შესახებ ჯუმბერ კახაძე ინფორმირებული არ იყო.
ჯუმბერ კახაძე: „გამგებელმა, ლევან აბაშიძემ ერთი კვირის წინ მითხრა, რომ სახლი უნდა დამეცალა, თორემ პოლიციის ძალით დამაცლევინებდნენ. სახლი „მადლ 2005“-ს 2005 წელს მივაქირავე. იმ სახლში ფონდმა საქველმოქმედო სკოლა გახსნა, სადაც ახლა 52 ბავშვი ცხოვრობს და სწავლობს“.
ჯუმბერ კახაძეს ინფორმაციით, მათ გამგებელმა, ლევან აბაშიძემ უთხრა, რომ მისი სახლი, სადაც ახლა მუსლიმანური სასწავლებელია, საქართველოს საპატრიაქროს უნდა გადაეცეს. გამგებელი ამ ინფორმაციას უარყოფს.
ჯუმბერ კახაძე, რომელიც სოფელ ბეღლეთში ცხოვრობს, ფიქრობს, რომ ეს ფაქტი როგორც მისი, ისე მუსლიმანთა უფლებების შელახვაა და ხელისუფლება `ერთეულებს ებრძვის~. ჯუმბერ კახაძე საკუთარი უფლებების დაცვას სასამართლოში აპირებს, „სტრასბურგამდე ჩავალ“, _ ამბობს ის “ბათუმელებთან“.
აქციის მონაწილეებმა მუსლიმანთა უფლებების დაცვა, კერძო სახლებისა და მიწის ნაკვეთის მესაკუთრისთვის უკან დაბრუნება ხელისუფლების წარმომადგენლებს სთხოვეს.
ლევან აბაშიძე ხელისუფლების პოზიციას `ბათუმელებთან~ ასე აყალიბებს: „მადლი 2005“-ს ჰქონდა ფინანსური დარღვევა. ადამიანებმა აქცია იმიტომ მოაწყვეს, რომ, მათი აზრით, ქონება უკანონოდ ჩამოართვეს. სინამდვილეში ეს კანონიერია, რადგან ასე დაადგინა სასამართლომ. დაპირებით არავის არაფერს დავპირებივართ. არავითარ ზეწოლას არავისზე არ ვახდენთ. აქციის გამართვის უფლება აქვთ და შეუძლიათ კიდევ გამართონ“. ზეწოლისა და მოქალაქეთა დაშინებაზე `ბათუმელებთან~ აქციის მონაწილეებმა ისაუბრეს.
აქციის მონაწილე რამაზ კაკალაძე ამბობს, რომ კიდევ ერთი საპროტესტო აქცია დაბა ხულოს ცენტრში პარასკევს იგეგმება. მათი მთავარი მოთხოვნა საკუთრების დაბრუნება და ფონდის შენარჩუნება იქნება.
აქციის მონაწილეები ირწმუნებიან, რომ საქველმოქმედო ფონდი `მადლი 2005~ სოციალურად დაუცველი ბავშვების დასახმარებლად ჩამოყალიბდა, რომელსაც ფილიალები ხულოში, ქედაში, ხელვაჩაურსა და ქობულეთში ჰქონდა. ყველა ფილიალი კერძო პირისაგან ნაქირავებ სახლში იყო განთავსებული. რამაზ კაკალაძის ინფორმაციით, `მადლი 2005-ში~ 250 სკოლის მოსწავლე და სტუდენტი სასულიერო განათლებას იღებდა.
`ბათუმელებმა~ ამ ფაქტის შეფასება აჭარის ყოფილ მუფთს და აჭარის მთავრობის თავმჯდომარის, ლევან ვარშალომიძის რელიგიურ საკითხებში ამჟამინდელ მრჩეველს სთხოვა. ბექირ (ბეჟან) ბოლქვაძემ კომენტარზე უარი განაცხადა და მოქმედ მუფტთან გადაგვამისამართა.
ხულოში გამართული აქციის შეფასება `ბათუმელებთან~ არც აჭარის მოქმედმა მუფტმა, ქემალ ცეცხლაძემ ისურვა.
სამართლებრივი მხარე
საქველმოქმედო ფონდ `მადლი 2005~-ის მიერ იჯარით აღებული საცხოვრებელი სახლები საგადასახადო ინსპექციამ 2007 წელს დააყადაღა. შემდეგ ინსპექციამ სასამართლოს მიმართა და მოითხოვა, დაედგინა იჯარით გაცემული სახლების მეპატრონეებისა და საქველმოქმედო ფონდ `მადლი 2005~-ის ცრუმაგიერობა (ცრუმაგიერი მფლობელობა, ანუ თუ სასამართლო დაადგენს, რომ პრაქტიკულად შეუძლებელია გადასახადის გადამხდელის ან სხვა ვალდებული პირის განსხვავება სხვა პირისაგან იმის გამო, რომ ეს უკანასკნელი გამოყენებულია გადასახადებისაგან თავის ასარიდებლად, აღნიშნული პირები წარმოადგენენ ერთიმეორის ცრუმაგიერ პირებს).
ხელვაჩაურის რაიონული სასამართლოდან გამოთხოვილი ოფიციალური ინფორმაციით ირკვევა, რომ საქველმოქმედო ფონდი `მადლი 2005-ის~ დირექტორი შოთა გაბაიძე გადასახადებისთვის თავის არიდების გამო დააპატიმრეს. აჭარის პროკურატურის პროკურორის გელა კუჭაშვილის ინიციატივით, მას საპროცესო შეთანხმება გაუფორმდა.
საპროცესო შეთანხმების პირობები ასეთი იყო: პატიმარი სასამართლო დარბაზიდან გაათავისუფლეს, სანაცვლოდ იგი დააჯარიმეს ხუთი ათასი ლარით, ასევე სახელმწიფოს სასარგებლოდ ჩამოერთვა იჯარით აღებული ქონება. ეს შეთანხმება შედგა სახელმწიფოსა და გაბაიძეს, როგორც საქველმოქმედო ფონდის გამგეობის თავმჯდომარეს, შორის.
ქონება _ ოთხი ორსართულიანი სახლი ინვენტარით, რომელიც სახელმწიფომ მიისაკუთრა, სასამართლო პროცესების დროს საჯარო რეესტრში კერძო პირებზე იყო რეგისტრირებული. თუმცა პროკურატურა მიიჩნევდა და მოსამართლემ გამოძიების ვერსია დაადასტურა, რომ სახლები, რომლებიც ოფიციალურად `მადლი 2005~-ს ნაქირავები ჰქონდა, ამ ფონდის იყო, ანუ ფონდი კერძო პირების ცრუმაგიერია. სწორედ ამ მოტოვით ჩამოართვა მოსამართლემ ქონება კერძო მესაკუთრეებს.
`სასამართლოს მიაჩნია, რომ წარმოდგენილი საპროცესო შეთანხმება დამტკიცებული უნდა იქნეს. მასში მითითებული სასჯელი სამართლიანია~, _ წერია განაჩენში. ხელს მოსამართლე თამარ ბეჟანიშვილი აწერს.
`მადლი 2005~-ის ადვოკატი ლევან მამულაძე `ბათუმელებთან~ ამბობს, რომ მას სასამართლომ არ მიაწოდა განაჩენი, რის საფუძველზეც კერძო პირებს ქონება ჩამოართვეს: `ამ გარიგების უფლება ფონდის დირექტორს არ ჰქონდა. თვითონ რომ ყოფილიყო ამ შეთანხმების მომხრე, მოსამართლეს არ უნდა დაემტკიცებინა საპროცესო შეთანხმება ამ ფორმით, რადგან ეს უკანონობაა. ფონდი `მადლი~ შვიდ ადამიანს აქვს დაფუძნებული. ფონდი კოლეგიური ორგანოა. გაბაიძე გამგეობის ერთ-ერთი წევრია. ეს ქონება ამ ფონდის რომც ყოფილიყო, მას ამ ქონების გასხვისების უფლება, სხვა წევრების თანხმობის გარეშე, არ ჰქონდა. თუმცა ეს ქონება ნამდვილად არ ყოფილა `მადლი 2005~-ის. ის კერძო პირების საკუთრებაა~.
საჯარო რეესტრის მონაცემები
საჯარო რეესტის ეროვნული სააგენტოს განცხადებებისა და უფლებების რეგისტრაციის ელექტრონული წიგნის მონაცემების მიხედვით, ხელვაჩაურის სასამართლოს მიერ ჩამორთმეული ქონების მესაკუთრეებად მიმდინარე წლის დასაწყისში სხვადასხვა ფიზიკური პირები არიან რეგისტრირებულნი.
საჯარო რეესტრის 2010 წლის 29 იანვრის ამონაწერის მიხედვით, სოფელ ანგისაში ჩამორთმეული უძრავი ქონების (1500 კვ/მ მიწის ნაკვეთი) მესაკუთრეები ზურაბ ბოლქვაძე, ქემალ აბულაძე და შოთა გაბაიძე არიან (`მადლი 2005~-ის გამგეობის წევრები).
საჯარო რეესტრის ასევე 2010 წლის 29 იანვრის ამონაწერის მიხედვით, სოფელ ანგისაში ჩამორთმეული უძრავი ქონების (1000 კვ/მ მიწის ნაკვეთი) მესაკუთრეა ზია იაკობაძეა (ასევე `მადლი 2005~-ის გამგეობის წევრი).
ხულოში ჩამორთმეულ ქონებასთან დაკავშირებით (მისამართი: დაბა ხულო, თამარ მეფის ქუჩა #2), საჯარო რეესტრმა, მიმდინარე წლის 22 თებერვლის გადაწყვეტილებით (#882010487430-03) დაადასტურა, რომ `აღნიშნულ მისამართზე უძრავი ქონება რეგისტრირებულია ჯუმბერ კახაძის სახელზე. ქონება 10-წლიანი იჯარით გაცემულია `მადლი 2005~-ის სახელზე (თავმჯდომარე შ. გაბაიძე)~. ამის საფუძველზე საჯარო რეესტრმა უარი თქვა სარეგისტრაციო წარმოებაზე.
დაბა ხულოში, თამარ მეფის ქ. #2-ში მდებარე უძრავი ნივთის იძულებით აღსრულებასა და ამონაწერს საჯარო რეესტრიდან კი აჭარის სააღსრულებლო ბიურო ითხოვდა. საჯარო რეესტრმა რეგისტრაციაზე უარი თქვა და ამ მისამართზე ამონაწერი არ გასცა.
მიუხედავად ზემოთქმულისა, 2010 წლის 10 ივნისს, საჯარო რეესტრმა დაბა ხულოში, მისამართზე _ თამარ მეფის ქუჩა #2 ამონაწერი მაინც გასცა. ამ ამონაწერის მიხედვით კი, აღნიშნულ მისამართზე მდებარე ქონების მესაკუთრე ჯუმბერ კახაძის ნაცვლად ამჯერად აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკაა. უფლების დამადასტურებელ მთავარ იურიდიულ დოკუმენტად კი საჯარო რეესტრის მიერ მითითებულია `საქართველოს მთავრობის 24.04.2010 წლის დადგენილება #495“.
მიმდინარე წელს საქართველოს მთავრობას #495 დადგენილება, როგორც რეესტრის ამონაწერშია მითითებული, არ მიუღია. მთავრობას მიმდინარე წლის 18 ივნისის ჩათვლით მხოლოდ 165 დადგენილება აქვს მიღებული. დაბა ხულოში, თამარ მეფის ქ. #2-ში მდებარე 277,46 კვ/მ ფართობის შენობა-ნაგებობა და 1189 კვ/მ ფართობის მიწის ნაკვეთი კი, აჭარის ავტონომიურ რესპუბლიკას საკუთრებაში მთავრობის არა დადგენილებით, არამედ განკარგულებით გადაეცა.
სასჯელაღსრულების სამინისტროში იმ მემორანდუმის დეტალები ზუსტდება, რომელიც საპატიმროებს, სამინისტროსა და ადგილობრივ მუნიციპალიტეტებს შორის მიმდინარე წელს გაფორმდება. ამ შეთანხმებით პატიმრები საპატიმროებიდან გამოვლენ და სასჯელს საზოგადოებისთვის სასარგებლო შრომით მოიხდიან.
ნათია როყვა
სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის უფროსის მოადგილის, ტატო ქელბაქიანის თქმით, მემორანდუმის თანახმად, რომელიც ადგილობრივ მუნიციპალიტეტებთან (მერია, გამგეობა) გაფორმდება, საპატიმროდან გამოსული პატიმრები ჩაერთვებიან ქალაქის დასუფთავებისა და გამწვანების პროგრამაში. საზოგადოებისთვის სასარგებლო შრომით ის პატიმრები ისარგებლებენ, რომლებიც მძიმე ან ნაკლებად მძიმე დანაშაულისთვის იხდიან სასჯელს, ანუ ის პატიმრები, რომლებსაც ათწლამდე პატიმრობა აქვთ მისჯილი.
იმ პატიმარს, რომელიც სასჯელს მძიმე დანაშაულისთვის იხდის, სასარგებლო შრომის უფლება რომ მიეცეს, მას მოხდილი უნდა ჰქონდეს სასჯელის ორი მესამედი, ნაკლებად მძიმეზე კი _ ერთი მესამედი. ასევე მნიშვნელოვანია ციხის ადმინისტრაციის დახასიათება, რამდენად კარგად იქცეოდა პატიმარი საკანში. როგორც სამინისტროში ამბობენ, ასევე გაითვალისწინებენ ოჯახურ მდგომარეობას. შუამდგომლობას კი ადგილობრივი მუნციპალიტეტი დააყენებს.
პატიმრები საზოგადოებისთვის სასარგებლოდ დღის განმავლობაში რვა საათს იმუშავებენ, საღამოს კი ოჯახებში დაბრუნდებიან.
არსებობს კიდევ ერთი მემორანდუმი, გაფორმებული სასჯელაღსრულების სამინისტროსა და საპატრიარქოს შორის. ამ მემორანდუმის თანახმად, თუ საპატრიარქო სამინისტროს მიმართავს შუამდგომლობით, პატიმარმა, რომელიც მართლმადიდებელია, შესაძლოა სასჯელი მონასტერში მოიხადოს: `დაკონკრეტებული არაა, რომ პატიმარი, რომელიც მონასტერში მოიხდის სასჯელს, მართლმადიდებელი უნდა იყოს. მაგრამ თუ პირი არაა მართლმადიდებელი, იგი არც წავა მონასტერში~, _ განმარტა ტატო ქელბაქიანმა. სამინისტროში შესულ საპატრიარქოს შუამდგომლობას სასამართლო განიხილავს და ან აკმაყოფილებს, ან _ არა. პრაქტიკაში ისეთი ფაქტი, რომ სასამართლოს სამინისტროს შუამდგომლობა არ დაეკმაყოფილებინოს, არ ყოფილა.
სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის უფროსის მოადგილის, ტატო ქელბაქიანის თქმით, პირველ ეტაპზე, ციხეში სასჯელის მოხდის ნაცვლად მონასტერში ის პატიმრები დასაქმდებიან, რომელთაც მსუბუქი დანაშაული აქვთ ჩადენილი. სამინისტროს ინფორმაციით, დღეს მონასტერში სასჯელს მხოლოდ ორი ადამიანი იხდის: `ეხმარებიან ბერებს შეშის დაჩეხაში და აკეთებენ იმას, რასაც დაავალებენ მონასტერში, პატიმრები მორჩილებაში არიან~.
მემორანდუმის თანახმად, მოძღვარს აქვს შესაძლებლობა იშუამდგომლოს საპატრიარქოსთან, რომ პატიმარმა სასჯელის დარჩენილი ვადა მონასტერში გაატაროს.
ქელბაქიანის თქმით, სამინისტრო იმდენ შუამდგომლობას განიხილავს, რამდენიც შევა საპატრიარქოდან. ჯერჯერობით, მხოლოდ ორი შუამდგომლობა შევიდა და სასამართლომ ორივე დააკმაყოფილა.
უკვე მესამე თვე დაიწყო, რაც წინასწარ პატიმრობაში იმყოფებიან ბათუმის ციხის ყოფილი დირექტორი და მისი მოადგილეები. პროკურატურის მტკიცებით, ისინი პატიმრებს ფულს სძალავდნენ.
თბილისის საქალაქო სასამართლოს ინფორმაციით, ბათუმის #3 საპყრობილის ყოფილი უფროსი ჯუმბერ ზაქარაძე, მისი მოადგილეები _ ზვიად ვაშაკიძე და ალეკო შველიძე 9 აპრილს სისხლის სამართლის კოდექსის 181-ე მუხლის, ანუ გამოძალვის ბრალდებით დააპატიმრეს. სასამართლომ მათ ორთვიანი წინასწარი პატიმრობა შეუფარდა. გასულ კვირას კი ამავე სასამართლოს გადაწყვეტილებით პატიმრობის ვადა დაკავებულებს კიდევ ერთი თვით გაუგრძელდათ. ბრალდებულების საქმეს პირველად შინაგან საქმეთა სამინისტროს აჭარის სპეციალური ოპერატიული დეპარტამენტი (სოდ) იძიებდა, მოგვიანებით კი საქმე მთავარ პროკურატურას გადაეცა, ამიტომაც აღკვეთი ღონისძიება თბილისში შეუფარდეს.
ჯუმბერ ზაქარაძე, რომელიც მისი ადვოკატის, არჩილ ჩოფიკაშვილის ინფორმაციით, მესამე საპყრობილის პატიმრის, ვინმე თემურ ტაკიძის ჩვენების საფუძველზეა დაპატიმრებული, ბრალდებას უარყოფს. ადვოკატის მტკიცებით, ციხეში ეს პატიმარი თაღლითობდა და როცა ტაკიძეს პასუხი მოსთხოვეს, თავის გადარჩენის მიზნით მან თქვა, რომ თითქოს ციხის უფროსის დავალებით ართმევდა პატიმრებს ფულს: `თემურ ტაკიძე, რომელიც მთავარ მოწმედ ჰყავს პროკურატურას, თაღლითობისთვის იხდის სასჯელს და მას 30-წლიანი პატიმრობა აქვს მისჯილი. პატიმრობის დროს თბილისში შეძენილი აქვს სახლი, მანქანები. ძალიან დიდი ქონება დააგროვა ციხეში ყოფნისას. ჩემი დაცვის ქვეშ მყოფი უდანაშაულოა და ამას გარკვეულ დროში დავადასტურებ~.
დავით ჩოფიკაშვილი მიიჩნევს, რომ ბრალდებას საკმარისი მტკიცებულება არ გააჩნია და ერთი მოწმის ჩვენება არ არის საკმარისი პირის ბრალეულობის დასამტკიცებლად, მით უფრო, როცა ეს მოწმე პატიმარია. ადვოკატის ინფორმაციით, ყველა პატიმარი, რომელიც გამოძიებამ დაკითხა, ამბობს, რომ ფულს თემურ ტაკიძე ითხოვდა.
საუბარია 2007-2008 წლებზე, როცა ზაქარაძე ბათუმის ციხის უფროსი იყო, ალეკო შველიძე და ზვიად ვაშაკიძე კი _ მისი მოადგილეები. გამოძიების ვერსიით, დაკავებულებს პატიმრებისგან სულ 4-დან 10 ათას დოლარამდე აქვთ მითვისებული.
ალეკო შველიძის ადვოკატი `ბათუმელებთან~ კომენტარს არ აკეთებს. თავად შველიძე კი სხვადასხვა თანამდებობაზე მუშაობდა, როგორც აბაშიძის, ისე ახლანდელ ხელისუფლებაში. აბაშიძის დროს ის აჭარის უშიშროების სამსახურის თანამშრომელი იყო, შემდეგ კი _ აჭარის ჯანდაცვის მინისტრის მოადგილე. ალეკო შველიძის სახელს უკავშირდება დევნილების გასახლება სასტუმროებიდან.
ალეკო შველიძე მესამე საპყრობილეში უფროსის მოადგილედ სწორედ დევნილების გასახლების პროცესის დასრულების შემდეგ დანიშნეს.
აჭარის სააღსრულებლო ბიუროს ხელმძღვანელების განაჩენი
მოსამართლე თამარ ბეჟანიშვილმა აჭარის სააღსრულებო ბიუროს ხელმძღვანელს, გელა თავდგირიძეს და მის თანამშრომელს, მერაბ სანიკიძეს განაჩენი გამოუტანა.
აჭარის სააღსრულებლო ბიუროს ხელმძღვანელი გელა თავდგირიძე იძებნება. პროკურატურის მტკიცებით, საქართველო მან მას შემდეგ დატოვა, რაც გენერალურმა ინსპექციამ მისი სამსახურის შემოწმება დაიწყო. ბრალდებულის მხარე კი ირწმუნება, რომ თავდგირიძე უცხოეთში სამკურნალოდ მანამ წავიდა, ვიდრე მის მიმართ სისხლის სამართლის საქმე აღიძრებოდა.
პროკურორმა ვლადიმერ თურმანიძემ სასამართლო დარბაზში თქვა, რომ თავდგირიძემ განსაკუთრებით დიდი ზიანი მიაყენა სახელმწიფოს, ამიტომ მის მიმართ 23-წლიანი პატიმრობა, 16 ათასი ლარის სახელმწიფოს სასარგებლოდ გადახდა და სამი წლით საჯარო სამსახურში მუშაობის უფლების ჩამორთმევა მოითხოვა. ასევე იმ მოქალაქეების დაკმაყოფილება, რომლებიც საქმეში დაზარალებულად არიან ცნობილნი.
თავდგირიძეს სამსახურებრივი უფლებამოსილების ბოროტად გამოყენებაში ედება ბრალი.
ბრალდების მიხედვით, თავდგირიძემ მიითვისა ხალხის ფული, ასევე გამოიყენა ქობულეთის აღმასრულებლის ბეჭედი და გააყალბა მისი ხელწერა, რაც დადასტურებულია ექსპერტიზის დასკვნით.
თავდგირიძის ადვოკატი ედიშერ მახარაძე მიიჩნევს, რომ პროკურატურის ბრალდება უსაფუძვლოა. ადვიკატმა ბოლო სასამართლო პროცესზე მოსამართლეს სისხლის სამართლის საქმის შეწყვეტა სთხოვა.
მერაბ სანიკიძე, რომელიც პატიმრობაში იმყოფება და რომელსაც ასევე ხალხის ფულის მითვისება და სამსახურებრივი მდგომარეობის ბოროტად გამოყენება ედება ბრალად, დანაშაულს აღიარებს: `ითანამშრომლა რა პროკურატურასთან სასამართლო გამოძიების დროს, აღიარებს ჩადენილ დანაშაულს, ვშუამდგომლობთ სასამართლოსთან, დაუმტკიცდეს საპროცესო შეთანხმება, რომელსაც ხელს ზემდგომი პროკურორი აწერს~.
მოსამართლე თამარ ბეჟანიშვილმა დააკმაყოფილა პროკურორის შუამდგომლობა, რომელსაც ადვოკატი ვაჟა ხახუტაიშვილიც დაეთანხმა. მერაბ სანიკიძეს საპროცესო შეთანხმებით ათწლიანი სასჯელი ხუთ წლამდე შეუმცირდა.
გელა თავდგირიძეს სასამართლომ 23-წლიანი პატიმრობა მიუსაჯა 16 ათასი ლარის გადახდა დააკისრა სახელმწიფოს სასარგებლოდ.
გელა თავდგირიძის ადვოკატის, ედიშერ მახარაძის განმარტებით, ისინი განაჩენს ვერ გაასაჩივრებენ, რადგან თავდგირიძე იძებნება.
სასამართლო დარბაზიდან
პატიმარმა მინდია კახიძემ ერთ-ერთ სასამართლო პროცესზე განაცხადა, რომ მას საკანში არ სძინავს, რადგან ამის შესაძლებლობას მის საკანში მყოფი სხვა პატიმარი არ აძლევს. კახიძის თქმით, მასთან მყოფ პატიმარს ფსიქოლოგიური პრობლემები აქვს - ხან მღერის, ხან ლექსს წერს და კითხულობს. მინდია კახიძე ქურდული სამყაროს მიმდევრობისთვის გაასამართლეს.
ბათუმელ მინდია კახიძეს საზღვრის უკანონო გადაკვეთის მცდელობისა და ქურდული სამყაროს მიმდევრობისთვის ორი კვირის წინ 11 წლით პატიმრობა მიუსაჯეს, მის ოჯახს კი ხუთი ათასი ლარის გადახდა დაეკისრა. მასთან ერთად გასამართლებული გოჩა მურადოვი 13 წელს გაატარებს ციხეში და ჯარიმასაც გადაიხდის. მათთან ერთად დაკავებული, კანონიერ ქურდობაში ბრალდებული უშანგი (უჩა) გოდელაძე კი უკვე გარდაიცვალა. ის დაპატიმრებიდან რამდენიმე დღეში წამებით მოკლეს.
მინდია კახიძე და გოჩა მურადოვი ბოლო სასამართლო პროცესზე ბადრაგმა და სპეცრაზმმა ორი საათის დაგვიანებით მოიყვანა. “თქვენ გაქვთ საბოლოო სიტყვის უფლება, დროში შეზღუდული არ ხართ”, _ უთხრა მოსამართლემ განსასჯელებს. ახლობლებმა კახიძის ბოლო სიტყვა შეაფასეს, როგორც არაადეკვატური და უცნაური: ფაქტის მოყოლა კახიძემ თავიდან დაიწყო. ოღონდ ამჯერად განსხვავებული ვერსიებით. ახსენა საქმეში არარსებული ადამიანების სახელები და გვარები.
წინა პროცესებზე პატიმარი თავდაჯერებული იყო და ერთი პოზიცია ჰქონდა, ახლა ვერსიებს ცვლიდა. “ჩვენ გურამის 50 ლარი მივეცით, რომ მას უჩასთვის ვალინკები ეყიდა, იგი ტყიდან აპირებდა გადაპარვას თურქეთში, ვალინკები ტყეში სჭირდებოდა. როცა აჭარულ სახლში სოდი მოვიდა, მივხვდი, რაც ხდებოდა, რადგან ერთ-ერთი თანამშრომელი ჩემი პარალელური კლასელია...
თუ ტელეფონზე საუბარი და ადამიანის ნახვა ქურდული სამყაროს წევრობად ითვლება, ეს თქვენი შესაფასებელია, მე არ ვარ არავის წევრი. ნაცნობობა გვაკავშირებდა. ტყეში არ წავსულვარ და არავინ გადამიყვანია საზღვარზე. მე ადვოკატს არ ვეთანხმები...”
მინდია კახიძის მამამ, მოგვიანებით დედამ, ოჯახის მეგობრებმა და ნათესავებმა რიგრიგობით დატოვეს სასამართლო დარბაზი. “გაჩუმდი, რას ლაპარაკობ, ჯობია სულ გაჩუმდე”, _ დარბაზიდან ამ წამოძახილების გამო განსასჯელის ახლობლები რამდენჯერმე გააფრთხილა მოსამართლემ. განსასჯელი კი ისევ აგრძელებდა: “მე ვამბობ, რომ არ ვარ ქურდული ტრადიციების მატარებელი, მაგრამ ვაღიარებ, რომ მათ პატივს ვცემ”.
“ძალიან შემეშინდა მისი ჯანმრთელობის გამო, საკუთარ თავს არ ჰგავს. ის არ ლაპარაკობს ნორმალურად. ვფიქრობ, ფსიქიკური პრობლემები აქვს”, _ უთხრა “ბათუმელებს” კახიძის დედამ.
ადვოკატ ირაკლი ნაკაშიძის ინფორმაციით, რომელმაც პატიმარი რუსთავის #6 საპყრობილეში რამდენჯერმე მოინახულა, კახიძე ახლა გაუმჯობესებულ პირობებშია გადაყვანილი: “უფრო თავისუფლადაა. როცა დაკარგა საპროცესო შეთანხმების იმედი, ამან იმოქმედა ცუდად, სხვა არანაირი პრობლემა არ აქვს ციხეში. მასზე ზეწოლას გამოვრიცხავ”.
სასამართლომ დაკითხა ბრალდებულ კახიძის დედა - ნანი კახიძეც. დედის თქმით, შვილმა, რომელიც იმ დროს ქალაქში არ იმყოფებოდა, მშობლებს სტუმრის (უჩა გოდელაძის) გამასპინძლება სთხოვა. `ხომ არ ვკითხავდი კაცს, სად ცხოვრობ, რატომ ჩამოხვედი, ვინ ხარ... ვივახშმეთ, სპორტზე ვილაპარაკეთ და დაახლოებით 20-30 წუთში დავწექით”, _ თქვა პატიმრის მამამ.
რაც შეეხება გოჩა მურადოვს, მას ჯერ გიორგი ჯაფარიძე, მოგვიანებით გრიგოლ კუპატაძე, ხოლო ბოლო სასამართლო პროცესზე სახაზინო ადვოკატი იცავდა.
უშანგი გოდელაძე კი დაკავებიდან ერთ კვირაში გარდაიცვალა. ექსპერტიზის დასკვნით, სიკვდილი დადგა ბლაგვი საგნით მიყენებული ჭრილობების შედეგად.
ცხრა თვის წინათ, ბათუმში, რესტორან “აჭარულ” სახლთან, სპეცოპერაციით სამი ადამიანი _ უშანგი (უჩა) გოდელაძე, გოჩა მურადოვი და მინდია კახიძე დააკავეს.
მინდია კახიძის განაჩენს ადვოკატი ასაჩივრებს. ის საპროცესო შეთანხმებას - ათი ათასი ლარის სახელმწიფო სასარგებლოდ გადახდას და ერთწლიან სასჯელს ითხოვს. ამ თხოვნაზე პროკურატურამ მას ამ ეტაპზე უარი უთხრა.
30 მაისს, დაახლოებით ღამის 12 საათზე, მაშინ, როცა ბათუმის #3 საარჩევნო უბანზე კომისია ბიულეტენების რაოდენობას ითვლიდა, ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის დამკვირვებელმა საჩივარი დაწერა. საჩივარი, რომლითაც საია-ს დამკვირვებელი უბნის ბათილობას ითხოვდა, მდივანმა არ ჩაიბარა. სულხან ფალავანდიშვილი ირწმუნება, რომ იგი `ნაცმოძრაობის~ წარმომადგენლებმა სცემეს. ფაქტიდან რამდენიმე წუთში ადგილზე საიას სხვა წევრები, ჟურნალისტები და ოლქის წარმომადგენლები მივიდნენ.
ნათია როყვა
ეთერ თურაძე
„ორი თუ სამი კაცი მირტყამდა. ერთის სახელი და გვარი ვიცი, ორის _ არა“, _ უთხრა სულხან ფალავანდიშვილმა #3 უბანთან მოსულ საპატრულო პოლიციას 31 მაისს. ფაქტიდან მეორე დღეს საიას ვებ-გვერდზე განთავსდა ინფორმაცია: `დამკვირვებელს ფიზიკურად გაუსწორდა საუბნო საარჩევნო კომისიის წევრი, ზურაბ ღლონტი. დამკვირვებლის ცემის ფაქტზე სათანადო რეაგირება არ მოუხდენია საარჩევნო უბნის თავმჯდომარეს, მამუკა კენჭაძეს~.
საია-ს აჭარის ფილიალის თავმჯდომარემ, ნინო ტავლალაშვილმა, 30 მაისს, ნეტგაზეთი.გე-ს განუცხადა, რომ ოლქში საჩივარი შეაქვს და აყენებს უბნის საარჩევნო კომისიის წევრების პასუხისმგებლობის, ასევე, სისხლის სამართლებრივი და ადმინისტრაციული პასუხისმგებლობის საკითხს.
გუშინ კი გაირკვა, რომ ამ ფაქტთან დაკავშირებით საია-ს არავის მიმართ არ დაუყენებია სისხლის სამართლებრივი პასუხისმგებლობის საკითხი. როგორც ნინო ტავლალაშვილმა `ბათუმელებს~ უთხრა, `გაირკვა, რომ უბანზე შეხლა-შემოხლა პირადული იყო. ხოლო საჩივარი, რომელიც საარჩევნო უბანმა არ ჩაიბარა, ოლქს გადაეცა განსახილველად~.
გუშინ საოლქო კომისიამ განიხილა საიას საჩივარი და კამათის შემდეგ, კენჭისყრით გადაწყვიტა, რომ #3 საოლქო კომიის თავმჯდომარეს, ერთი წლის ვადით შეუწყდეს უფლებამოსილება.
საია არ ეთანხმება ოლქის გადაწყვეტილებას და, შესაბამისად, ამ გადაწყვეტილებას ცესკოში გაასაჩივრებს.
31 მაისს სულხან ფალავანდიშვილმა `ბათუმელებს~ უთხრა, რომ, მისი აზრით, ადგილი ჰქონდა სამართალდარღვევას: `ხმის დათვლის პროცესის შემდეგ მიღებული ხმების რაოდენობა აღემატებოდა მოსული ამომრჩევლის რაოდენობას. ამაზე დავწერე საჩივარი უბნის ბათილობის მოთხოვნით, რის გამოც ჩემზე განხორციელდა ფიზიკური შეურაცხყოფა. კომისიის წევრმა ნაცმოძრაობიდან და ასევე ნაცმოძრაობის წარმომადგენელმა სახეში გამარტყეს~.
პოლიციისთვის განმარტებების მიცემის დროს საია-ს ერთ-ერთი თანამშრომლის განმარტებით, კომისიის `ნაციონალი~ წევრები ერთი ზედმეტი ბიულეტენის ამოღებას აპირებდნენ. საჩივარიც სწორედ ამის გამო დაწერა სულხან ფალავანდიშვილმა. `ნაციონალებს ვაკლებთ ხმას, ოპოზიციას ხომ არა. რა შენი საქმეა~, _ გააფრთხილეს ფალავანდიშვილი, რომელსაც საჩივრის დაწერა ვერ გადააფიქრებინეს. სწორედ ამის შემდეგ დაიწყო კონფლიქტი.
იმავე ღამეს კომისიის თავმჯდომარის მოადგილემ `ბათუმელებს~ ამ გაუგებრობის მისეული ვერსია შესთავაზა: `საკონტროლო ფურცელი სიაში გატარებული არ იყო. ამიტომაც ბალანსი არ დაჯდა და ერთი ხმით სხვაობა აჩვენა~.
ამ აურზაურის შემდეგ კომისიის ის წევრები და დამკვირვებელი, რომელსაც საიას დამკვირვებელი ძალადობაში ადანაშაულებდა, უბნიდან გაიქცნენ. `იმიტომ გავიდნენ, რომ დასისხლიანებულები იყვნენ~, _ განაცხადა კომისიის თავმჯდომარის მოადგილემ, ალეკო ცეცხლაძემ. მამია მიგინეიშვილი, რომელიც `ნაცმოძრაობის~ დამკვირვებელი იყო ამავე უბანზე, ამბობდა, რომ აურზაური საიას დამკვირვებელმა გამოიწვია.
იგივე გაიმეორა კომისიის თავმჯდომარემ, მამუკა კენჭაძემაც: `მან დაიწყო ყველაფერი. მთელი დღე მოძრაობდა უბანზე. მარეგულირებელ კომისიას არ აცლიდა მუშაობას. დათვლის პროცესში დაასკვნა, რომ არასწორი იყო ბიულეტენი და დაიწყო საჩივრის წერა. ის არავის არ უცემია~.
`კომისიამ მიიღო განკარგულება და უბანმა მუშაობა დროებით შეაჩერა“, _ ამ განცხადებას უბანზე კომისიის მდივანი წერდა. მას ოლქიდან მოსული დამკვირვებელი ეხმარებოდა.
ნინო ბერაძემ, რომელიც `მრეწველებს~ წარმოადგენდა, მე-3 საარჩევნო უბანზე ასევე უარყო ბათუმის უნივერსიტეტის მესამე კურსის სტუდენტის _ სულხან ფალავანდიშვილის ცემის ფაქტი: `ეს ადამიანი ძალიან დიდ უფლებას აძლევდა საკუთარ თავს. არავის უცემია, ხელი მოკიდეს და უთხრეს, ბიჭო, რა იყოო. შენ რაო და ასე შელაპარაკდნენ, უბრალოდ~.
ამ ფაქტიდან რამდენიმე წუთში ადგილზე მოვიდა საპატრულო პოლიცია. `რუსთავი 2~-ისა და პირველი არხის ჟურნალისტებმა მხარეები ჩაწერეს, თუმცა ამ ინციდენტის შესახებ ამ ტელევიზიებს ინფორმაცია არ გადაუცია.
ცნობისათვის, მე-3 საარჩევნო უბანზე დამონტაჟებული იყო ვიდეოთვალიც.
საპროცესო შეთანხმების დადებითი და უარყოფითი მხარეები
საპროცესო შეთანხმების საფუძველზე პატიმარი შეიძლება სასამართლო დარბაზიდან გათავისუფლდეს. ბრალდებულის თავისუფლების ფასს პროკურორი წყვეტს. იურისტები ამბობენ, რომ განვითარებული ქვეყნების სასამართლო პრაქტიკაში გამართლებულ საპროცესო შეთანხმება საქართველოში პატიმრებს არათანაბარ პირობებში აყენებს.
ნათია როყვა, გაზეთი „ბათუმელები“
ბრალდებულს სახელმწიფო ბიუჯეტში შეტანილი ჯარიმის სანაცვლოდ პატიმრობიდან გაათავისუფლებენ თუ არა, ამას პროკურორი წყვეტს; პროკურორი ადგენს სახელმწიფო ბიუჯეტში შესატანი თანხის ოდენობას. მოსამართლეს შეუძლია პროკურორის მიღებულ გადაწყვეტილებას ან დაეთანხმოს, ან არა. თუმცა, არსებული სტატისტიკის და პრაქტიკის მიხედვით, მოსამართლეები პროკურორის შუამდგომლობას ყოველთვის ეთანხმებიან.
კოდექსში აღნიშნულია, რომ საპროცესო შეთანხმებისთვის მაქსიმალური ჯარიმა დგინდება ჩადენილი დანაშაულის სიმძიმისა და მსჯავრდებულის მატერიალური მდგომარეობის გათვალისწინებით, რაც მისი ქონებით განისაზღვრება.
„თანხას, რამდენი უნდა გადაიხადოს განსასჯელმა, პროკურატურა ადგენს, რაც ადამიანებს არათანაბარ პირობებში აყენებს“, _ ამბობს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის წევრი გია ქარცივაძე.
„საპროცესო შეთანხმების ინსტიტუტი გარკვეულწილად ეწინააღმდეგება სისხლის სამართლის ისეთ ძირეულ პრინციპს, როგორიცაა კანონისა და სასამართლოს წინაშე ყველას თანასწორობა“, _ მიიჩნევს ადვოკატი შალვა შავგულიძე.
იურისტი რამინ პაპიძე კი თვლის, რომ „საპროცესო გარიგება მომაკვდინებელია ქართული მართლმსაჯულებისთვის და ადამიანის უფლებების უხეში დარღვევაა.“
ადვოკატების ნაწილს მიაჩნია, რომ პროკურატურა დანაშაულის სიმძიმის მიხედვით კი არა, იმით გასაზღვრავს განსასჯელი პირის გათავისუფლებას, თუ ვინ იცავს მას.
ადვოკატი რამინ პაპიძე: „კონკრეტული სისხლის სამართლის საქმეების უხარისხოდ გამოძიების, არასწორი კვალიფიკაციის მინიჭების გამო, ხშირად მიწევს პროკურორთან დაპირისპირება. კონკრეტული პროკურორი იმას აკეთებს, რასაც კარნახობენ. დაუფარავმა პროტესტმა ის შედეგი მომიტანა, რომ პროკურატურამ ჩემი საქმიანობა დაბლოკა. მაგალითად, სოფელ ახალშენის საკრებულოს ყოფილ თავმჯდომარეს, ნოდარ დიასამიძეს, პროკურორ დავით ჭარბაძემ უთხრა: „თუ საქმეში პაპიძეს დატოვებ, საპროცესოს არ გაგიფორმებთო. ჭარბაძემ აჭარის სახანძრო სამსახურის ყოფილ უფროსს, ზაზა სურგულაძესაც ასეთივე ულტიმატუმი წაუყენა“.
რამინ პაპიძე კიდევ ერთ საქმეს იხსენებს: „იგივე დავით ჭარბაძემ, საპროცესოს გაფორმებაზე, უარი მითხრა აკაკი მინაშვილის საქმეშიც. შემდგომ საქმეში სხვა ადვოკატი ჩაერთო. ზუსტად იგივე პირობებით, წერტილ-მძიმეც არ შეუცვლია, გააფორმდა საპროცესო, ანუ პატიმარი გაანთავისუფლეს პატიმრობიდან“.
პაპიძის დაკვირვებით, საპროცესოს, ძირითადად, იმ ადვოკატების მონაწილეობით აფორმებენ, რომლებიც ადრე პროკურატურაში მუშაობდნენ. „ამჟამად, საქართველოში, პატიმრის ციხიდან გამოყვანა მხოლოდ საპროცესო გარიგებითაა შესაძლებელი. როცა თავისუფალ ადვოკატს ამის საშუალება არ გაქვს, ეს იმას ნიშნავს, რომ შანსს აღარ გიტოვებენ. მქონდა ისეთი შემთხვევაც, როცა კლიენტს ჩემგან წასვლა თვითონ ვურჩიე, მისი ინტერესებიდან გამომდინარე“, _ ამბობს პაპიძე.
ბათუმში ერთ-ერთი ცნობილი ადვოკატი, რამინ პაპიძე არ გამორიცხავს, რომ იძულებული გახდება საადვოკატო საქმიანობას თავი დაანებოს.
ადვოკატ შალვა შავგულიძეს მიაჩნია, რომ საპროცესო შეთანხმების ინსტიტუტი ძალიან ბევრ ქვეყანაში გამართლებულია, მაგრამ ამ ფორმას ქართულ პრაქტიკაში მანკიერად იყენებენ: „მაგალითად, ხელისუფლებისთვის არასასურველ თანამდებობის პირებს უგონებენ დანაშაულს და შემდეგ ამაში ბევრ ფულს ახდევინებენ“.
შალვა შავგულიძისთვის ამ თვალსაზრისით სულხან მოლაშვილის საქმეა განსაკუთრებით საინტერესო: „პროკურატურამ კონტროლის პალატის მრავალი თანამშრომელი დააპატიმრა. მათ ერთს სთხოვდნენ: ეთქვათ, რომ სულხან მოლაშვილს ქრთამს აძლევდნენ და პასუხისმგებლობას არ დააკისრებდნენ. უარის შემთხვევაში სასჯელით ემუქრებოდნენ. ამ სახის ცდუნებას ვიღაც უძლებს, ვიღაც _ ვერა“.
ადვოკატი ამბობს, რომ თუ არ იქნება პოლიტიკური ნება, ნებისმიერი ინსტიტუტი შეიძლება ნეგატიურად იქნას გამოყენებული. პროკურორებსა და გარკვეულ ადვოკატებს შორის ალიანსის არსებობას შალვა შავგულიძეც ეთანხმება: „პროკურორებს არ სურთ საქმეში ჩართონ ის ადვოკატები, რომლებიც დაცვას რეალურად ახორცილებენ. ისინი პრაქტიკიდან ნელ-ნელა იდევნებიან. სამაგიეროდ შემოსავლები ეზრდებათ ადვოკატებს, რომლებიც პირიქით მოქმედებენ _ დაცვას არ ახორციელებენ. ეს ადვოკატები კლიენტის კი არა, პროკურორების ინტერესებს იცავენ“.
შალვა შავგულიძე: „მქონდა შემთხვევა, როცა ჩემს კლიენტს უთხრეს _ შავგულიძე ჩვენთან დაპირისპირებას ნიშნავს. თუ საუბარი იყო ორასი ათას ლარზე ან ნახევარ მილიონზე, პროკურატურა ჩამოსულა 10 ათასს ლარამდე და კლიენტისთვის უთქვამს - ადვოკატი შავგულიძე საქმეს ჩამოშორდესო“.
იგივე მოსაზრება აქვს ადვოკატ რამინ გვარიშვილსაც: „საპროცესო შეთანხმება, ძირითადად, იმ ადვოკატებთან ფორმდება, ვინც ადრე პროკურატურაში მუშაობდა. ზოგიერთი ადვოკატი საპროცესო შეთანხმებას იმიტომ ვერ აფორმებს, რომ შედეგის მიღწევას სასამართლო პროცესზე, არსებითი განხილვით ცდილობს, ანუ პროკურორებთან კამათობს კიდეც, რაც პირად კონფლიქტში გადადის. შესაბამისად, პროკურატურაში საპროცესოზე აღარც მსჯელობენ. სხვებისგან განსხვავებით, მათი დაცვის ქვეშ მყოფები ორმაგ ჯარიმებს იხდიან“.
გვარიშვილს, ისევე როგორც სხვებს, პრაქტიკაში ჰქონია საქმე, როცა, მისი აზრით, უდანაშაულო ბრალდებულმა, საპროცესოს მისაღწევად, დანაშაული აღიარა. ადვოკატების მტკიცებით, საპროცესო შეთანხმებისას აუცილებელი პირობაა რომ განსასჯელმა ბრალდება აღიაროს.
იურისტების აზრით, არათანაბარ პირობებში ადამიანებს ისიც აყენებს, რომ „საპროცესო შეთანხმების თანხა კანონით არაა განსაზღვრული“. მინიმალური თანხა ორი ათასი ლარია, მაქსიმალური ჯარიმა ჩადენილი დანაშაულის სიმძიმისა და მსჯავრდებულის მატერიალური მდგომარეობის გათვალისწინებით დგინდება. თანხის ოდენობას კი პროკურატურა განსაზღვრავს.
იურისტი ედიშერ მახარაძე 2004 წლამდე პროკურორად მუშაობდა, დღეს ის ადვოკატია. კოლეგების მოსაზრებას _ საპროცესო შეთანხმების მიღწევა ყოფილ პროკურორებს უადვილდებათ, არ იზიარებს. „განსაკუთრებული საქმეები აჭარის ან ბათუმის პროკურატურის დონეზე კი არა, გენერალურ პროკურატურაში წყდება. ვერ ვხვდები, რა შეღავათი შეიძლება გამეწიოს, თუკი პროკურატურის მხრიდან არანაირი პრივილეგია არ არსებობს“.
ადვოკატს გასულ წელს გამამართლებელი განაჩენი არ ჰქონია. ამბობს, რომ საპროცესო შეთანხმებებზე, ძირითადად, არ მუშაობს. მისი აზრით, საპროცესო შეთანხმებაზე, ძირითადად, სახაზინო ადვოკატები მუშაობენ.
„შესაძლოა, სასჯელს დაეთანხმოს პიროვნება, მაგრამ არ აღიაროს დანაშაული. ვფიქრობ, ეს კანონმდებლობაში ცოტა ბუნდოვანია. თუ ადამიანი დანაშაულს არ აღიარებს, რატომ უნდა იყოს იგი თანახმა სასჯელზე. ეს პრაქტიკაში ხდება.
ერთსა და იმავე დანაშაულისთვის შეიძლება ადამიანებს ერთნაირი თანხის გადახდა დაეკისროთ, მაგრამ რომელიმეს არ ჰქონდეს ამ თანხის გადახდის შესაძლებლობა. ვფიქრობ, ესაა პრობლემა, რომელიც აუცილებლად უნდა მოგვარდეს. პრაქტიკაში ხშირია შემთხვევა, როცა ადამიანი იმიტომ ვერ თავისუფლდება სასჯელისგან, რომ თანხას ვერ იხდის. საპროცესო შეთანხმების დადებითი მხარე ისაა, რომ გამომძიებელს, პროკურორსა და მოსამართლეს ნაკლები ჯაფა ადგიათ_“ეს კომენტარი მოსამართლე ჯემალ კიკნაძემ „ბათუმელებთან“ მაშინ გააკეთა როცა იგი ბათუმის საქალაქო სასამართლოს თავმჯდომარე იყო. (ამჟამად ჯემალ კიკნაძე ბათუმის საქალაქო სასამართლოს სისხლის სამართლის კოლეგიის წევრი და ქობულეთის რაიონული სასამართლოს მაგისტრი მოსამართლეა.)
მოსამართლე ჯემალ კიკნაძე ამობს, რომ ადრე სასამართლოს ჰქონდა უფლება, ჯარიმა, მაგალითად, ოთხი ათასი ლარი, ჩამოეყვანა ხუთასამდე, რაშიც ახლა სასამართლო შეზღუდულია. მოსამართლე საპროცესოს იმ ფორმით ამტკიცებს, რა ფორმითაც შედის მასთან შუამდგომლობა. „როგორც წესი, საპროცესო შეთანხმება ფორმდება ნაკლებად მძიმე, ან მძიმე დანაშაულზე. თუმცა, კანონში არც ის წერია, რომ განსაკუთრებით მძიმე დანაშაულზე ეს შესაძლებელი არ არის. საპროცესო კანონმდებლობაში არსად წერია შეზღუდვებზე _ როდის და რატომ არ შეიძლება საპროცესო შეთანხმების დამტკიცება“_ამბობს მოსამართლე.
კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტის თანამშრომელი, გაუპატიურებაში ბრალდებული გიორგი ჩიქოვანი, სასამართლო დარბაზიდან საპროცესო შეთანხმების საფუძველზე გაათავისუფლეს, მიუხედავად იმისა, რომ ამ საქმეში დაზარალებულად ცნობილი, სასტიკად ნაცემი 24 წლის გოგონა მის პატიმრობაში ყოფნას სთხოვდა მოსამართლე როინ კახიძეს. ალუმინის ქვაბების ქურდობაში ბრალდებულ არასრულწლოვანს საპროცესო შეთანხმების საფუძველზე პატიმრობიდან გათავისუფლებაზე კი უარი უთხრეს. პოლიციის მაღალჩინოსანმა, პატიმრობიდან გათავისუფლების სნაცვლოდ 50 ათასი ლარი გადაიხადა სახელმწიფო ბიუჯეტის სასარგებლოდ, ხოლო ალუმინების ქურდობაში ბრალდებულის ოჯახმა სასამართლო დარბაზში თქვა, რომ ბიუჯეტში შესატანი სამი ათასი ლარი ვერ შეაგროვა.
კანონმდებლობის თანახმად, საპროცესო შეთანხმებას ამტკიცებენ მხარეების პროკურორები. საქართველოში სულ რვა მხარეა, ანუ ათასობით საპროცესო შეთანხმების დამტკიცება რვა სამხარეო პროკურორს უხდება.
საიას დამკვირვებელი ირწმუნება რომ ნაცმოძრაობის წევრებმა სცემეს
Ярлыки: ვიდეო вторник, 1 июня 2010 г.
“სხეულის მრავლობითი ცეცხლსასროლი ჭრილობები, შინაგანი ორგანოების, გულის, ფილტვების, ღვიძლის, ნაწლავების დაზიანებები; მარცხენა მხარის, მარცხენა ბარძაყის და მარცხენა მტევნის თითების მოტეხილობა; მრავლობითი სისხლნაჟღენთები განვითარებულია ბლაგვი ზედაპირის მქონე საგნ(ებ)ის მოქმედებით. ყველა დაზიანება სიცოცხლის დროინდელია... შავაძის სიკვდილიდან გვამის გამოკვლევამდე გასულია რვა საათი. სისხლში არ აღმოაჩნდა მორფი...“ _ წერია 2008 წლის ომიდან დაბრუნებული ჯარისკაცის, მოკლული როინ შავაძის ექსპერტიზის დასკვნაში.
ამ დასკვნის მიხედვით, როინ შავაძე 2008 წლის 16 აგვისტოს მოკლეს. დოკუმენტს ხელს აწერს სასამართლო სამედიცინო ექსპერტი, მამუკა მეტრეველი. მეტრეველი 21 წელია ექსპერტად მუშაობს. სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის დასკვნა „ბათუმელებს“ პრესა.გე-მ მიაწოდა. შავაძის ექსპერტიზის დასკვნა დიდი ხანია მზადაა, თუმცა დოკუმენტი გასაიდუმლოებულია. საგამოძიებო მოქმედებების გაცნობაზე ადვოკატს პროკურორი იმიტომ ეუბნება უარს, რომ მას არ აქვს „გარდაცვლილის თანხმობა“, დაიცვას მისი უფლებები.
ადვოკატი რამინ პაპიძე მესამე წელია უშედეგოდ ცდილობს, გაიგოს რა საგამოძიებო მოქმედებები ჩატარდა მოკლული ჯარისკაცის საქმეზე. ოფიციალური ცნობით, მიმდინარეობს წინასწარი გამოძიება შავაძის განზრახ მკვლელობის (108 მუხლით) ფაქტზე. ჯარისკაცს ასევე ბრალდებოდა ნარკოტიკების შეძენა-შენახვა და გადაზიდვა (260 მუხლი). შავაძის გარდაცვალების შემდეგ აჭარის პროკურატურამ გამოძიება ნარკოტიკების ბრალდების ნაწილში შეწყვიტა.
გამოძიების შეწყვეტა ადვოკატმა სასამართლოში გაასაჩივრა: „მისი ღირსებისა და პატივის დასაცავად მივმართეთ სასამართლოს. რეალურად არ იყო დანაშაულის ნიშნები ნარკოტიკების შეძენა შენახვაზე“.
პროკურატურამ გამოძიება გარდაცვალების გამო შეწყვიტა. ბათუმის საქალაქო სასამართლომ პროკურატურას შეწყვეტილი საქმის გამოძიებაში დაბრუნება დაავალა. სასამართლოს ეს გადაწყვეტილება აჭარის პროკურატურას არ გაუსაჩივრებია. რამინ პაპიძე: „საქმის შეწყვეტის დადგენილება მოსამართლე თემურ კაკაბაძემ გააუქმა. მოსამართლეს არც ის დაუყენებია ეჭვქვეშ, რომ მე ვარ გარდაცვლილი ჯარისკაცის კანონიერი წარმომადგენელი. მაგრამ პროკურატურა დღესაც არ მაცნობს საქმის მასალებს. ის მიიჩნევს, რომ გარდაცვლილის ნებართვა არ მაქვს და ამიტომაც ვერ ვიქნები მისი წარმომადგენელი“.
როინ შავაძის საქმის ზედამხედველი პროკურორი დავით ჭარბაძეა, ხოლო საგამოძიებო ნაწილის პროკურორი _ გიორგი გრატიაშვილი. პროკურორებს კანონი აძლევს უფლებას, რომ ეს საქმე 25 წლის ვადაში გამოიძიონ. შავაძის გარდაცვალების ფაქტზე გამოძიება 2008 წლის აგვისტოში დაიწყო, მისი ოჯახი, კონკრეტულად კი მისი მეუღლე, დღემდე დაზარალებულად ცნობილი არ არის.
ომიდან შინ დაბრუნებული როინ შავაძე 2008 წლის აგვისტოში, ბათუმში, “ოქროს ბირჟასთან“ სპეცრაზმმა დააკავა. როინ შავაძის მკვლელობის ადგილად ექსპერტიზის დასკვნაში მითითებულია ქობულეთი-ოზურგეთის საავტომობილო გზასთან არსებული აჭარა-გურიის სასაზღვრო ზოლი.
რა იყო სიკვდილის უშუალო მიზეზი? რამდენ ხანში დადგებოდა სიკვდილი? შეეძლო თუ არა როინ შავაძეს დაზიანებების მიღების შემდეგ ემოძრავა, ან შეესრულებინა რაიმე მოქმედება, ეყვირა, ან ელაპარაკა? აღნიშნული დაზიანების არსებობისას შეეძლო თუ არა როინ შავაძეს გონზე მოსვლა და რამდენი ხნით? _ გამომძიებლის მიერ დასმული ზოგიერთი კითხვის პასუხად ექსპერტიზის დასკვნაში წერია, რომ გარკვეულ პერიოდში შავაძეს შეეძლო გადაადგილება, გარკვეული მოქმედებების შესრულება; შეეძლო ყვირილი, ლაპარაკი. დანარჩენი კითხვები პასუხგაუცემელია.
თავდაცვის სამინისტროს მზვერავი 16 აგვისტოს სპეცრაზმმა, ბათუმში დააკავა. რამდენიმე საათში როინ შავაძის ცხედარი ქაქუთთან ახლოს იპოვეს. მოგვიანებით შავაძის სხეულზე ოჯახის ახლობელმა ექიმმა 28 ნატყვიარი და უამრავი დაზიანება აღმოაჩინა.
ოფიციალური ვერსიის მიხედვით შავაძეს ნარკოტიკის შენახვა ბრალდება; შინაგან საქმეთა მინისტრი აღნიშნავდა, რომ დაკავებული თბილისში გადაჰყავდათ, რა დროსაც მან შეიარაღებული წინააღმდეგობა გაუწია კუდის სპეცრაზმელებს და მისი ლიკვიდაციაც ამ დროს მოხდა. თუმცა შავაძის ისტორიის უფრო საინტერესო ნაწილი ის არაოფიციალური ინფორმაციაა, რომელიც მისი დაკავებისა და სიკვდილის დადგომის წუთებიდან ბათუმში ვრცელდებოდა _ სამშობლოს ღალატი.
“სხეულის მრავლობითი ცეცხლსასროლი ჭრილობები, შინაგანი ორგანოების, გულის, ფილტვების, ღვიძლის, ნაწლავების დაზიანებები; მარცხენა მხარის, მარცხენა ბარძაყის და მარცხენა მტევნის თითების მოტეხილობა; მრავლობითი სისხლნაჟღენთები განვითარებულია ბლაგვი ზედაპირის მქონე საგნ(ებ)ის მოქმედებით. ყველა დაზიანება სიცოცხლის დროინდელია... შავაძის სიკვდილიდან გვამის გამოკვლევამდე გასულია რვა საათი. სისხლში არ აღმოაჩნდა მორფი...“ _ წერია 2008 წლის ომიდან დაბრუნებული ჯარისკაცის, მოკლული როინ შავაძის ექსპერტიზის დასკვნაში.
ამ დასკვნის მიხედვით, როინ შავაძე 2008 წლის 16 აგვისტოს მოკლეს. დოკუმენტს ხელს აწერს სასამართლო სამედიცინო ექსპერტი, მამუკა მეტრეველი. მეტრეველი 21 წელია ექსპერტად მუშაობს. სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის დასკვნა „ბათუმელებს“ პრესა.გე-მ მიაწოდა. შავაძის ექსპერტიზის დასკვნა დიდი ხანია მზადაა, თუმცა დოკუმენტი გასაიდუმლოებულია. საგამოძიებო მოქმედებების გაცნობაზე ადვოკატს პროკურორი იმიტომ ეუბნება უარს, რომ მას არ აქვს „გარდაცვლილის თანხმობა“, დაიცვას მისი უფლებები.
ადვოკატი რამინ პაპიძე მესამე წელია უშედეგოდ ცდილობს, გაიგოს რა საგამოძიებო მოქმედებები ჩატარდა მოკლული ჯარისკაცის საქმეზე. ოფიციალური ცნობით, მიმდინარეობს წინასწარი გამოძიება შავაძის განზრახ მკვლელობის (108 მუხლით) ფაქტზე. ჯარისკაცს ასევე ბრალდებოდა ნარკოტიკების შეძენა-შენახვა და გადაზიდვა (260 მუხლი). შავაძის გარდაცვალების შემდეგ აჭარის პროკურატურამ გამოძიება ნარკოტიკების ბრალდების ნაწილში შეწყვიტა.
გამოძიების შეწყვეტა ადვოკატმა სასამართლოში გაასაჩივრა: „მისი ღირსებისა და პატივის დასაცავად მივმართეთ სასამართლოს. რეალურად არ იყო დანაშაულის ნიშნები ნარკოტიკების შეძენა შენახვაზე“.
პროკურატურამ გამოძიება გარდაცვალების გამო შეწყვიტა. ბათუმის საქალაქო სასამართლომ პროკურატურას შეწყვეტილი საქმის გამოძიებაში დაბრუნება დაავალა. სასამართლოს ეს გადაწყვეტილება აჭარის პროკურატურას არ გაუსაჩივრებია. რამინ პაპიძე: „საქმის შეწყვეტის დადგენილება მოსამართლე თემურ კაკაბაძემ გააუქმა. მოსამართლეს არც ის დაუყენებია ეჭვქვეშ, რომ მე ვარ გარდაცვლილი ჯარისკაცის კანონიერი წარმომადგენელი. მაგრამ პროკურატურა დღესაც არ მაცნობს საქმის მასალებს. ის მიიჩნევს, რომ გარდაცვლილის ნებართვა არ მაქვს და ამიტომაც ვერ ვიქნები მისი წარმომადგენელი“.
როინ შავაძის საქმის ზედამხედველი პროკურორი დავით ჭარბაძეა, ხოლო საგამოძიებო ნაწილის პროკურორი _ გიორგი გრატიაშვილი. პროკურორებს კანონი აძლევს უფლებას, რომ ეს საქმე 25 წლის ვადაში გამოიძიონ. შავაძის გარდაცვალების ფაქტზე გამოძიება 2008 წლის აგვისტოში დაიწყო, მისი ოჯახი, კონკრეტულად კი მისი მეუღლე, დღემდე დაზარალებულად ცნობილი არ არის.
ომიდან შინ დაბრუნებული როინ შავაძე 2008 წლის აგვისტოში, ბათუმში, “ოქროს ბირჟასთან“ სპეცრაზმმა დააკავა. როინ შავაძის მკვლელობის ადგილად ექსპერტიზის დასკვნაში მითითებულია ქობულეთი-ოზურგეთის საავტომობილო გზასთან არსებული აჭარა-გურიის სასაზღვრო ზოლი.
რა იყო სიკვდილის უშუალო მიზეზი? რამდენ ხანში დადგებოდა სიკვდილი? შეეძლო თუ არა როინ შავაძეს დაზიანებების მიღების შემდეგ ემოძრავა, ან შეესრულებინა რაიმე მოქმედება, ეყვირა, ან ელაპარაკა? აღნიშნული დაზიანების არსებობისას შეეძლო თუ არა როინ შავაძეს გონზე მოსვლა და რამდენი ხნით? _ გამომძიებლის მიერ დასმული ზოგიერთი კითხვის პასუხად ექსპერტიზის დასკვნაში წერია, რომ გარკვეულ პერიოდში შავაძეს შეეძლო გადაადგილება, გარკვეული მოქმედებების შესრულება; შეეძლო ყვირილი, ლაპარაკი. დანარჩენი კითხვები პასუხგაუცემელია.
თავდაცვის სამინისტროს მზვერავი 16 აგვისტოს სპეცრაზმმა, ბათუმში დააკავა. რამდენიმე საათში როინ შავაძის ცხედარი ქაქუთთან ახლოს იპოვეს. მოგვიანებით შავაძის სხეულზე ოჯახის ახლობელმა ექიმმა 28 ნატყვიარი და უამრავი დაზიანება აღმოაჩინა.
ოფიციალური ვერსიის მიხედვით შავაძეს ნარკოტიკის შენახვა ბრალდება; შინაგან საქმეთა მინისტრი აღნიშნავდა, რომ დაკავებული თბილისში გადაჰყავდათ, რა დროსაც მან შეიარაღებული წინააღმდეგობა გაუწია კუდის სპეცრაზმელებს და მისი ლიკვიდაციაც ამ დროს მოხდა. თუმცა შავაძის ისტორიის უფრო საინტერესო ნაწილი ის არაოფიციალური ინფორმაციაა, რომელიც მისი დაკავებისა და სიკვდილის დადგომის წუთებიდან ბათუმში ვრცელდებოდა _ სამშობლოს ღალატი.
თბილისის საქალაქო სასამართლომ სანდრო გირგვლიანის მკვლელობისთვის გასამართლებულ კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტის ოთხ თანამშრომელს მორალული ზიანის ანაზღაურება, კონკრეტულად კი 40 ათასი ლარის გადახდა დააკისრა. ეს გადაწყვეტილება თბილისის საქალაქო სასამართლომ მანამ მიიღო, ვიდრე გირგვლიანების სარჩელს სტრასბურგის სასამართლო განიხილავდა.
ნათია როყვა
ევროპულ სასამართლოს სანდრო გირგვლიანის ოჯახმა სახელმწიფოს მხრიდან ევროპული კონვენციის ოთხი მუხლის (მეორე მუხლი _ სიცოცხლის უფლება, მესამე მუხლი _ წამების აკრძალვა, მეექვსე მუხლი _ სამართლიანი სასამართლოს უფლება და მეცამეტე მუხლი _ უფლება ეფექტურ ზომაზე) დარღვევის გამო მიმართა.
შალვა შავგულიძე, გირგვლიანების ადვოკატი, განმარტავს, რომ სტრასბურგის სასამართლოს საქართველოს სახელმწიფომ სთხოვა, არ განეხილა კონვენციის მეექვსე მუხლის დარღვევა, რადგან გირგვლიანების მხრიდან ადგილობრივ სამართალწარმოებაში არ იყო შეტანილი სამოქალაქო სარჩელი.
მაშინ, როცა საქართველოს სასამართლოებში სანდრო გირგვლიანის მკვლელობის სისხლის სამართლის საქმე განიხილებოდა, ირინა ენუქიძეს (სანდრო გირგვლიანის დედას) სამოქალაქო სარჩელი, კონკრეტულად კი, მორალური ზიანის ანაზღაურება არ მოუთხოვია.
სტრასბურგის სასამართლო ადამიანის უფლებების ევროპული კონვენციის მეექვსე მუხლის დარღვევაზე სარჩელს იმ შემთხვევაში განიხილავს, თუ დაზარალებული არის სამოქალაქო მოსარჩელე სახელმწიფოში.
`ევროპულმა სასამართლომ გვაცნობა ამის შესახებ, ამიტომაც, გურამ გირგვლიანმა (სანდრო გირგვლიანის მამამ) მიმართა სამოქალაქო სარჩელით თბილისის საქალაქო სასამართლოს. მან სანდრო გირგვლიანის მკვლელობისთვის გასამართლებულებისგან _ გერონტი ალანიას, ავთანდილ აფციაურის, ალექსანდრე ღაჭავასა და ალექსანდრე ბიბილურისგან მორალური ზიანის ანაზღაურება მოითხოვა, მათ მიერ სანდრო გირგვლიანის სადისტური მკვლელობის გამო“.
როგორც „ბათუმელებს“ თბილისის საქალაქო სასამართლოდან აცნობეს, გურამ გირგვლიანი მკვლელობის ბრალდებით გასამართლებული და შემდგომ შეწყალებული ოთხი პირისგან მორალური ზიანის ასანაზღაურებლად 200 000 ლარს ითხოვდა. სასამართლომ მისი მოთხოვნა ნაწილობრივ დააკმაყოფილა და მოპასუხეებს 40 ათასი ლარის გადახდა დააკისრა. სასამართლოს გადაწყვეტილებით, მოსარჩელეს ასევე უნდა დაბრუნებოდა სამი ათასი ლარი, რომელიც გადახდილი ჰქონდა ბაჟის სახით.
ადამიანები, რომლებიც გირგვლიანის მკვლელობისთვის გაასამართლეს, მიიჩნევენ, რომ მორალური ზიანის ანაზღაურებად ის წლები უნდა ჩაითვალოს, რაც ციხეში გაატარეს, ამიტომ თბილისის საქალაქო სასამართლოს გადაწყვეტილება გაასაჩივრეს.
ადვოკატის ინფორმაციით, არ აყადაღებენ იმ ადამიანების ქონებას, რომლებსაც სასამართლომ 40 ათასი ლარის გადახდა დააკისრა: „ჩვენ მოვთხოვეთ სასამართლოს დაეყადაღებინა მათი ქონება, რადგან არსებობს საფრთხე, ეს ქონება გაასხვისონ და ვერ გადაიხადონ თანხა“. ადვოკატი იმასაც ვრაუდობს, რომ საქალაქო სასამართლოს ასეთი გადაწყვეტილება სახელმწიფოს სტრასბურგის „დასანახად“ სჭირდებოდა. შალვა შავგულიძის აზრით, მოპასუხეებს გარკვეული თანხის გადახდა იმიტომ დააკისრეს, რომ სახელმწიფოს ევროსასამართლოზე ემოქმედა: „როცა ევროპული სასამართლო განხილვას დაასრულებს, არაა გამორიცხული, უზენაესმა ბათილად სცნოს საქალაქოს გადაწყვეტილება“.
რაც შეეხება გირგვლიანების სარჩელს, სტრასბურგის სასამართლომ ეს სარჩელი მორალური ზიანის ანაზღაურებაზე, სახელმწიფოს მიმართ, უკვე განიხილა. ევროპულ სასამართლოში გურამ გირგვლიანი მორალური ზიანის ანაზღაურებას (სამასი ათას ევროს) არა ბრალდებულებისგან, არამედ სწორედ სახელმწიფოსგან ითხოვს.
სანდრო გირგვლიანი 2006 წლის 26 იანვარს ოქროყანის ტყეში აწამეს, რის შედეგადაც ის გარდაიცვალა. დანაშაულში ეჭვმიტანილები, კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტის ოთხი თანამშრომელი დააკავეს, რომელთაც 7-8-წლიანი პატიმრობა მიუსაჯეს. მოგვიანებით მათ პრეზიდენტის შეწყალების შედეგად ჯერ სასჯელი გაუნახევრდათ, ხოლო შემდეგ ვადაზე ადრე გათავისუფლდნენ. სანდრო გირგვლიანის ოჯახი მკვლელობის დამკვეთებად შსს-ს მაღალჩინოსნებს: ვასილ სანოძეს, დათა ახალაიას, ვასილ მელნიკოვს, გურამ დონაძეს და შს მინისტრის _ ვანო მერაბიშვილის მეუღლეს, თაკო სალაყაიას ასახელებს.
შინაგან საქმეთა სამინისტროს აჭარის საგანგებო სიტუაციების სამსახურის უფროსი, ვიცე-პოლკოვნიკი, დიომიდე კორძაძე 5 მაისს, დილის 11 საათსა და 20 წუთზე, მანქანის აფეთქების შედეგად დაიღუპა. ნათესავები დარწმუნებულნი არიან, რომ იგი მოკლეს. პროკურატურა საქმეს განზრახ მკვლელობის მუხლით იძიებს.
ნათია როყვა
გასულ კვირას ქართული მედია აქტიურად აშუქებდა ბათუმში მანქანის აფეთქების შედეგად დაღუპული პოლიციელის შესახებ. დიომიდე კორძაძის ოჯახში ამბობენ, რომ მათი შვილის დაღუპვის ფაქტზე არც ერთ მედიას ზუსტი ინფორმაცია არ გადაუცია. მედია ავრცელებდა, რომ აფეთქდა „პიკაპის“ ტიპის ავტომანქანა, თუმცა არ უთქვამთ, რომ „პიკაპი“, რომელიც დიზელის საწვავზე მუშაობს, არ შეიძლება აფეთქდეს.
„ეს იყო ტერაქტი, მანქანა ააფეთქეს. ტყუილია ის, რომ მანქანაში ბენზინი აფეთქდა. ვინც ეს თქვა, მკვლელობაც მისი დაგეგმილია“, _ თქვა „ბათუმელებთან“ გარდაცვლილის ბიძამ, გივი მუთიძემ. იგი გარდაცვლილის ნათესავთაგან პირველი მივიდა შემთხვევის ადგილზე. აფეთქება მის სახლთან იმდენად ახლოს მოხდა, რომ მუთიძის სახლი „შეირყა“: „აივანზე ვიყავი, სათვალე პირველ სართულზე ჩამივარდა, მეგონა, ჩემი სახლის სარდაფში მოხდა აფეთქება, მეუღლემ იეჭვა, რომ მანქანა დიომიდესი იყო, ეზოში ჩავედით. ფაქტია, იგი ააფეთქეს. რა მოტივით მოკლეს, ეს სახელმწიფომ უნდა დაადგინოს. მანქანა არ დამწვარა“.
„ბათუმელებს“ გარდაცვლილის დედა და მეუღლე ესაუბრნენ. ისინი დიომიდეს დაღუპვას მკვლელობად აფასებენ _ „ააფეთქეს“. გარდაცვლილის დედას ვერსია არ აქვს, თუ ვის შეიძლებოდა დაეგეგმა ეს მკვლელობა.
„ვალი არ ჰქონდა, სამსახურის გამო ცეცხლსასროლ იარაღს არ ატარებდა. შინაგან საქმეთა სამინისტროს თანამშრომლების მანქანების გამართულობას კი პერიოდულად ამოწმებდნენ“, _ ამბობს გარდაცვლილის მეუღლე, რუსუდან მუთიძე. მანქანა, რომლითაც დიომიდე კორძაძე გადაადგილდებოდა, შინაგან საქმეთა სამინისტროს კუთვნილება იყო. ღამით სადარბაზოს შესასვლელთან აჩერებდა.
ოჯახის ინფორმაციით, ოთხშაბათს, 5 მაისს, დიომიდე კორძაძე შინიდან დილის 6 საათზე გავიდა. მან ბულვარში ივარჯიშა და 9 საათსა და 25 წუთზე მეუღლეს დაურეკა, რომ ბავშვებს სკოლაში წაიყვანდა: `ჩვენი ორი შვილი და კიდევ ახლობლების ბავშვები, სულ ხუთნი, 9 საათისთვის სკოლაში მიიყვანა (ისინი ყოველ დღეს დაჰყავდა სკოლაში). შინ დაბრუნებულმა სამსახურში წასასვლელად გაემზადა. ეზოში მეზობლებს ესაუბრა, ერთ-ერთი მათგანი აფეთების დროს მანქანაში ეჯდა“.
ოჯახის წევრები სხვადასხვა ადამიანების მონაყოლს ყვებიან მანქანის აფეთქების შესახებ, როგორც მათ უთხრეს, მანქანიდან გვერდით მჯდომი გადმოვარდა, ზოგის ვერსიით მას ხელი დიომიდემ ჰკრა. არის ვერსია, რომ დიომიდე ადგილზევე გარდაიცვალა, იმასაც ამბობენ, რომ იგი მოგვიანებით გარდაიცვალა. ისიც ითქვა, რომ მანქანაში სამართალდამცავებმა დიდი ოდენობის ტროტილის კვალი აღმოაჩინეს.
იმ ადგილას, სადაც მანქანა აფეთქდა, შიგ მსხდომთა გარდა არავინ დაშავებულა, რადგან ახლოს არავინ იმყოფებოდა. ამ დროს ქუჩაში არც ტრანსპორტი მოძრაობდა და არც ადამიანები მოძრაობდნენ ქვეითად. დაღუპულის მეუღლე ვარაუდობს, რომ ბომბი მანქანაში ღამით დაამონტაჟეს და როგორც კი მანქანა ისეთ ადგილზე გავიდა, სადაც არავინ იყო, პულტის მართვადი სისტემით ააფეთქეს იგი.
პროფესიით იურისტი, ვიცე-პოლკოვნიკი _ დიომიდე კორძაძე 18 წლის განმავლობაში სამხედრო სამსახურში მუშაობდა. იგი შსს-ს საგანგებო სიტუაციების სამსახურის უფროსად სამი წლის წინ დაინიშნა, მანამდე კი შსს სხვადასხვა ქვედანაყოფში მუშაობდა. იგი 9 ივნისს 37 წლის გახდებოდა.
მისი გარდაცვალების ფაქტზე დაწყებულია ძიება, როგორც „ბათუმელებს“ პროკურატურის პრესსამსახურმა _ ეკა ჩიჩუამ განუცხადა, გამოძიება 108-ე მუხლით მიმდინარეობს, რაც განზრახ მკვლელობას ნიშნავს და დანაშაული ისჯება თავისუფლების აღკვეთით ვადით შვიდიდან თხუთმეტ წლამდე.
მკვლელობა _ პოლიციელის ოჯახის ვერსია
შინაგან საქმეთა სამინისტროს აჭარის საგანგებო სიტუაციების სამსახურის უფროსი, ვიცე-პოლკოვნიკი, დიომიდე კორძაძე 5 მაისს, დილის 11 საათსა და 20 წუთზე, მანქანის აფეთქების შედეგად დაიღუპა. ნათესავები დარწმუნებულნი არიან, რომ იგი მოკლეს. პროკურატურა საქმეს განზრახ მკვლელობის მუხლით იძიებს.
ნათია როყვა
გასულ კვირას ქართული მედია აქტიურად აშუქებდა ბათუმში მანქანის აფეთქების შედეგად დაღუპული პოლიციელის შესახებ. დიომიდე კორძაძის ოჯახში ამბობენ, რომ მათი შვილის დაღუპვის ფაქტზე არც ერთ მედიას ზუსტი ინფორმაცია არ გადაუცია. მედია ავრცელებდა, რომ აფეთქდა „პიკაპის“ ტიპის ავტომანქანა, თუმცა არ უთქვამთ, რომ `პიკაპი~, რომელიც დიზელის საწვავზე მუშაობს, არ შეიძლება აფეთქდეს.
„ეს იყო ტერაქტი, მანქანა ააფეთქეს. ტყუილია ის, რომ მანქანაში ბენზინი აფეთქდა. ვინც ეს თქვა, მკვლელობაც მისი დაგეგმილია“, _ თქვა „ბათუმელებთან“ გარდაცვლილის ბიძამ, გივი მუთიძემ. იგი გარდაცვლილის ნათესავთაგან პირველი მივიდა შემთხვევის ადგილზე. აფეთქება მის სახლთან იმდენად ახლოს მოხდა, რომ მუთიძის სახლი „შეირყა“: `აივანზე ვიყავი, სათვალე პირველ სართულზე ჩამივარდა, მეგონა, ჩემი სახლის სარდაფში მოხდა აფეთქება, მეუღლემ იეჭვა, რომ მანქანა დიომიდესი იყო, ეზოში ჩავედით. ფაქტია, იგი ააფეთქეს. რა მოტივით მოკლეს, ეს სახელმწიფომ უნდა დაადგინოს. მანქანა არ დამწვარა“.
`ბათუმელებს~ გარდაცვლილის დედა და მეუღლე ესაუბრნენ. ისინი დიომიდეს დაღუპვას მკვლელობად აფასებენ _ „ააფეთქეს“. გარდაცვლილის დედას ვერსია არ აქვს, თუ ვის შეიძლებოდა დაეგეგმა ეს მკვლელობა.
`ვალი არ ჰქონდა, სამსახურის გამო ცეცხლსასროლ იარაღს არ ატარებდა. შინაგან საქმეთა სამინისტროს თანამშრომლების მანქანების გამართულობას კი პერიოდულად ამოწმებდნენ~, _ ამბობს გარდაცვლილის მეუღლე, რუსუდან მუთიძე. მანქანა, რომლითაც დიომიდე კორძაძე გადაადგილდებოდა, შინაგან საქმეთა სამინისტროს კუთვნილება იყო. ღამით სადარბაზოს შესასვლელთან აჩერებდა.
ოჯახის ინფორმაციით, ოთხშაბათს, 5 მაისს, დიომიდე კორძაძე შინიდან დილის 6 საათზე გავიდა. მან ბულვარში ივარჯიშა და 9 საათსა და 25 წუთზე მეუღლეს დაურეკა, რომ ბავშვებს სკოლაში წაიყვანდა: `ჩვენი ორი შვილი და კიდევ ახლობლების ბავშვები, სულ ხუთნი, 9 საათისთვის სკოლაში მიიყვანა (ისინი ყოველ დღეს დაჰყავდა სკოლაში). შინ დაბრუნებულმა სამსახურში წასასვლელად გაემზადა. ეზოში მეზობლებს ესაუბრა, ერთ-ერთი მათგანი აფეთების დროს მანქანაში ეჯდა~.
ოჯახის წევრები სხვადასხვა ადამიანების მონაყოლს ყვებიან მანქანის აფეთქების შესახებ, როგორც მათ უთხრეს, მანქანიდან გვერდით მჯდომი გადმოვარდა, ზოგის ვერსიით მას ხელი დიომიდემ ჰკრა. არის ვერსია, რომ დიომიდე ადგილზევე გარდაიცვალა, იმასაც ამბობენ, რომ იგი მოგვიანებით გარდაიცვალა. ისიც ითქვა, რომ მანქანაში სამართალდამცავებმა დიდი ოდენობის ტროტილის კვალი აღმოაჩინეს.
იმ ადგილას, სადაც მანქანა აფეთქდა, შიგ მსხდომთა გარდა არავინ დაშავებულა, რადგან ახლოს არავინ იმყოფებოდა. ამ დროს ქუჩაში არც ტრანსპორტი მოძრაობდა და არც ადამიანები მოძრაობდნენ ქვეითად. დაღუპულის მეუღლე ვარაუდობს, რომ ბომბი მანქანაში ღამით დაამონტაჟეს და როგორც კი მანქანა ისეთ ადგილზე გავიდა, სადაც არავინ იყო, პულტის მართვადი სისტემით ააფეთქეს იგი.
პროფესიით იურისტი, ვიცე-პოლკოვნიკი _ დიომიდე კორძაძე 18 წლის განმავლობაში სამხედრო სამსახურში მუშაობდა. იგი შსს-ს საგანგებო სიტუაციების სამსახურის უფროსად სამი წლის წინ დაინიშნა, მანამდე კი შსს სხვადასხვა ქვედანაყოფში მუშაობდა. იგი 9 ივნისს 37 წლის გახდებოდა.
მისი გარდაცვალების ფაქტზე დაწყებულია ძიება, როგორც „ბათუმელებს“ პროკურატურის პრესსამსახურმა _ ეკა ჩიჩუამ განუცხადა, გამოძიება 108-ე მუხლით მიმდინარეობს, რაც განზრახ მკვლელობას ნიშნავს და დანაშაული ისჯება თავისუფლების აღკვეთით ვადით შვიდიდან თხუთმეტ წლამდე.
ბათუმის საქალაქო სასამართლოში ქობულეთის აღმასრულებელი ბიუროს ყოფილ ხელმძღვანელს ასამართლებენ. განსასჯელი _ გიორგი წიკლაური ბრალდებას უარყოფს და გამოძიების შეწყვეტას მოითხოვს.
ნათია როყვა
სასამართლო პროცესი განსასჯელის დაკითხვით დაიწყო. სასამართლო დარბაზში მას ხუთი ბადრაგი იცავდა.
„2004-2009 წლებში ვმუშაობდი აჭარის აღმასრულებელ ბიუროში... ბრალად მედება სამსახურებრივი მოვალეობის ბოროტად გამოყენება. სინამდვილეში ეს იყო გადაცდომა. რადგან არ არსებობს დანაშაულის ნიშნები ჩემს ქმედებაში, უნდა შეწყდეს ჩემ მიმართ გამოძიება“ _ წიკლაურმა სასამართლო პროცესზე თქვა, რომ იმ დარღვევის გამო, რაც მას მოუვიდა, უნდა დაკისრებოდა ადმინისტრაციული პასუხისმგებლობა და არ უნდა აღეძრათ სისხლის სამართლის საქმე.
„კარგად დაფიქრდით, 6 საათში 600 საქმეზე მიიღეთ გადაწყვეტილება, ამის შემდეგ გავიდა ექვსი თვე. ამ ხნის განმავლობაში სცადეთ თუ არა საქმეების გადამოწმება?“, _ ჰკითხა განსასჯელს პროკურორმა.
„არ მქონდა შესაძლებლობა, რადგან საქმეების დედნები აღსრულების ეროვნულ ბიუროში იგზავნება“, _ უპასუხა პროკურორს წიკლაურმა.
კითხვაზე, მოქმედებდა თუ არა იგი ვინმეს დავალებით, წიკლაურმა უპასუხა, რომ არა და კიდევ ერთხელ დააზუსტა, რომ ეს იყო `შემთხვევითი გადაცდომა~, რის გამოც ხელფასის დაქვითვაც საკმარისი იქნებოდა. როგორც წიკლაურმა თქვა, მსგავსი შემთხვევა მას სამჯერ ჰქონდა, _ გადაცდომის გამო თბილისის მონიტორინგის სამსახურმა გააფრთხილა და ხელფასი დაუქვითა, როგორც აღმასრულებელს.
განსასჯელის ინტერესებს ადვოკატი რამინ პაპიძე იცავს. პაპიძის ინფორმაციით, წიკლაურს წარმოებაში ათასი საქმე ჰქონდა _ სამასი სამოქალაქო და დანარჩენი ადმინისტრაციული: `მან უფროსებისგან მიიღო დავალება სასწრაფოდ შესაწყვეტ საქმეებზე, ამიტომ დილის 9 საათიდან საღამოს 6 საათამდე 600-მა საქმემ გაიარა ხელში. ბრალდება თანამდებობის ბოროტად გამოყენებას ედავება, რადგან საქმეები არასწორად შეწყვიტა. ის ადამიანები, რომელთა საქმეებიც შეწყვიტა, მაგრამ კანონით არ უნდა შეეწყვიტა, დაკითხეს, როგორც მოწმეები. ყველამ თქვა, რომ არ იცნობენ წიკლაურს. ანუ ამ საქმეების შეწყვეტით განსასჯელს გამორჩენა არ მიუღია~.
ადვოკატის მტკიცებით, წიკლაურს შეწყვეტილი საქმეები კანონით აჭარის სააღსრულებლოს ხელმძღვანელსა და თბილისის მონიტორინგის სამსახურს უნდა შეემოწმებინა.
აჭარის სააღსრულებო ბიუროს ყოფილი ხელმძღვანელის _ გელა თავდგირიძისა და მისი თანამშრომლების მიმართ სასამართლო გამოძიება გასულ წელს დაიწყო. ბიუროს აჭარის ხელმძღვანელი მიმალვაშია, ბათუმის სააღსრულებო ბიუროს უფროსი _ მერაბ სანიკიძე კი დაპატიმრებულია. ორივეს ჯგუფურად 66 ათასი ლარის გაფლანგვა ბრალდება. მითვისებული და გაფლანგულია როგორც სააღსრულებო ბიუროს, ასევე კლიენტებისა და განსასჯელების ნათესავების თანხა. ყველა მოწმე სასამართლო პროცესზე ამბობს, რომ ამ გაუგებრობაში ისე მოხვდა, არაფერი იცოდა. ისინი ამბობენ: „ვენდობოდი“, „გამომიყენეს“.
ადვოკატმა _ გიორგი ჯაფარიძემ ინფარქტი მიიღო, მეორე ადვოკატი ასევე ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუარესების გამო კლინიკაშია მოთავსებული _ ამ მიზეზებით ორი განსასჯელის საქმის მოსმენა გადაიდო. მოსამართლემ ავადმყოფობის დამადასტურებელი დოკუმენტები მიიღო.
ნათია როყვა
განსასჯელებს (ვინაობას არ ვასახელებთ) მოსამართლემ სახაზინო ადვოკატები დაუნიშნა, რადგან წინა სასამართლო პროცესი სწორედ განსასჯელების ადვოკატების გამოუცხადებლობის გამო გადაიდო; ამჯერად სასამართლო პროცესზე პატიმრების ბადრაგირება ვერ მოხერხდა, თბილისიდან ბათუმში.
ადვოკატ გიორგი ჯაფარიძის ნაცვლად პროცესზე გრიგოლ კუპატაძე გამოცხადდა და მოსამართლეს უთხრა, რომ პატიმარს საპროცესო შეთანხმება სურს პროკურატურასთან. მეორე განსასჯელს სახელმწიფო ადვოკატი, ბიძინა ბერიძე იცავს.
მოსამართლემ, გიორგი ქაშაკიშვილმა თქვა, რომ ეს `საქმე გაიწელა~ და მხარეებს კამათისთვის მომზადება სთხოვა. ეს განსასჯელები სასამართლოს მიერ კანონიერ ქურდად წოდებულ უშანგი გოდელაძესთან ერთად დააპატიმრეს. უშანგი გოდელაძე დაკავებიდან ერთ კვირაში გარდაიცვალა. ექსპერტიზის დასკვნით, სიკვდილი დადგა ბლაგვი საგნით მიყენებული ჭრილობები შედეგად.
პირველ სასამართლო პროცესზე სოდ-ის ორი თანამშრომელი და სამშენებლო კომპანია `ანაგის~ ფინანსური დირექტორი _ ირაკლი გოგოლიშვილი დაკითხეს, რომელიც ერთ-ერთი დაკავებულის მეგობარია.
სასამართლო პროცესზე ასევე დაკითხეს ბრალდებულ კ.მ-ს დედა _ ნანი კახიძეც. დედის თქმით, შვილმა, რომელიც იმ დროს ქალაქში არ იმყოფებოდა, მშობლებს სტუმრის (უჩა გოდელაძის) გამასპინძლება სთხოვა. `ხომ არ ვკითხავდი კაცს, სად ცხოვრობ, რატომ ჩამოხვედი, ვინ ხარ... ვივახშმეთ, სპორტზე ვილაპარაკეთ და დაახლოებით 20-30 წუთში დავწექით~, _ თქვა პატიმრის მამამ, რომლის შვილიც ქურდული სამყაროს მიმდევრობისთვისაა დაპატიმრებული.
`აღიარებ ბრალდებას, ქურდული სამყაროს მიმდევარი ხარ?~ _ ჰკითხა მოსამართლემ განსასჯელებს ერთ-ერთ პროცესზე. `მე ჩემი ცხოვრება მაქვს, ცოლი, ოჯახი მყავს, არც ქურდული სამყაროს მიმდევარი ვარ და არც საზღვრის უკანონო გადაკვეთას ვგეგმავდი~, _ უთხრა მოსამართლეს განსასჯელმა.
სასამართლო პროცესზე ასევე დაკითხეს მეორე ეჭვმიტანილი გ.მ.-ც. ის ნაწილობრივ აღიარებს დანაშაულს. გ.მ. სოდ-მა უჩა გოდელაძესთან ერთად დააკავა.
უშანგი გოდელაძის გარდაცვალებასთან დაკავშირებით კიდევ ერთი საქმეა აღძრული. `ქალა ტვინის ტრავმა, თავის ტვინის შეშუპება, თირკმელებისა და გულსისხლძარღვთა უკმარისობა, კომა, უცნობი ეტიმოლოგია, თავის ტვინში მოშლილია სისხლის მიმოქცევა... ნაკერები შუბლის არეში... სხეულზე ჰემატომა... ბიოლოგიური სიკვდილი დაფიქსირდა 2009 წლის 21 ოქტომბერს, 21 საათზე“ _ ეს დასკვნა ექსპერტიზამ უშანგი გოდელაძის ცხედრის შესწავლის შემდეგ დაწერა. დასკვნა `ბათუმელებს~ გარდაცვლილის ოჯახმა მოაწოდა. ექსპერტიზის დასკვნის ბოლოს წერია: `გოდელაძის სიკვდილის მიზეზია სხეულის ბლაგვი ტრავმის შედეგად განვითარებული მასიური სისხლჩაქცევა თავის ტვინში~.
დაკავებული ეჭვმიტანილების სასამართლო პროცესი გრძელდება.
ნათია როყვა
გამოძიებას ჯერ არ დაუკითხავს თბილისის მერობის კანდიდატი ზვიად ძიძიგური. პროკურატურამ წინასწარი გამოძიება დაიწყო წუხელ ღამე ჩოლოყაშვილის ქუჩაზე მოხმდარ ინციდენტთან დაკავშირებით.
ნეტგაზეთის კითხვაზე, როდის აპირებს გამოძიება ძიძიგურის დაკითხვას, იუსტიციის სამინისტროს საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის უფროსი ხათუნა იოსავა ამბობს, რომ ”მაშინ, როცა საჭიროდ ჩათვლის გამოძიება”.
წინასწარი გამოძიება მიმდინარეობს სისხლის სამართლის კოდექსის 239 მუხლზე.
”ხულიგნობა, ესე იგი ქმედება, რომელიც უხეშად არღვევს საზოგადოებრივ წესრიგს და გამოხატავს საზოგადოებისადმი აშკარა უპატივცემულობას, ჩადენილი ძალადობით ან ძალადობის მუქარით, ისჯება ჯარიმით ან საზოგადოებისათვის სასარგებლო შრომით ვადით ას ოციდან ას ოთხმოც საათამდე ან გამასწორებელი სამუშაოთი ვადით ერთ წლამდე ანდა თავისუფლების აღკვეთით იმავე ვადით”- წერია კანონში.
ამ მუხლის პირველი ან მე-2 ნაწილით გათვალისწინებული ქმედება, ჩადენილი ცეცხლსასროლი იარაღის, ან იარაღად სხვა საგნის გამოყენებით, ისჯება თავისუფლების აღკვეთით ვადით ოთხიდან შვიდ წლამდე.
საქმე ეხება წუხელ ღამით ჩოლოშვილის ქუჩაზე მომხდარ შემთხვევას. ნაციონალური მოძრაობის აქტივისტები ირწმუნებიან, მათ ეროვნული საბჭოს თბილისის მერობის კანდიდატმა ზვიად ძიძიგურმა ფიზიკური და სიტყვიერი შეურაცხყოფა მიაყენა. ასევე გაისროლა.
ეს ინფორმაცია დღეს ნაციონალურმა მაუწყებლებმა გაავრცელეს.
ძიძიგურმა დღეს საგანგებო ბრიფინგი გამართა და დაადასტურა, რომ გაისროლა, ოღონდ თავდაცვის მიზნით: “50 კაცი დამესხა თავს, ძველი ბიჭები, იარაღიანები, “ნაცმოძრაობის” აქტივისტები. მათ ჩემზე ფიზიკური ზეწოლა განახორციელეს. დავიხიე უკან, ჭიშკრამდე, რის შემდეგაც ამოვიღე იარაღი და რამდენჯერმე ჰაერში გავისროლე”.
“უფლება არავის აქვს, ოჯახში შემომივარდეს. დაანებეთ თავი ასეთ პროვოკაციებს. მსგავსი პროვოკაციების შემთხვევაში, გავიმეორებ იგივეს, უკან არ დავიხევ, დავიცავ ჩემს თავს და ჩემს ოჯახს. ეს პირველი შემთხვევა არ იყო. რამდენჯერმე იყო სახლში შემოჭრის მცდელობა მთვრალი “ნაციონალების” მხრიდან, ასევე გარედან მიგინებდნენ ოჯახს”, – განაცხადა ზვიად ძიძიგურმა.
ნათია როყვა
”მიშა წადი!” ”წადიიი!” - ამ შეძახილებით ბათუმში აქცია ოპოზიციურმა პოლიტიკურმა პარტიებმა 6 მაისს გამართეს. ხალხსა და პოლიციას შორის შეხლა - შემოხლა მოხდა, თუმცა არავინ დაშავებულა.
აქციის მონაწილეებმა ბათუმში განაცხადეს, რომ ამ ფორმით გამოხატეს სოლიდარობა თბილისში, შინაგან საქმეთა სამინისტროსთან, მომხდარ ინციდენტთან დაკავშირებით.
აქციის მონაწილეები ჯერ ბათუმის თეატრთან, მოგვიანებით კი– მთავრობის სახლთან შეიკრიბნენ. მთავრობის სახლთან, ბათუმში, პოლიციამ დაცვა გააძლიერა.
”პოლიცია ხალხს!” ”ჩვენ არ გავჩერდებით!”- ასეთი სკანდირებით ჩაიარეს მომიტინგეებმა აჭარის ტელევიზიასთან. ზოგიერთმა პოლიტიკოსმა აჭარის ტელევიზიის მუშაობაც გააპროტესტა.
”დაანებეთ თავი, ის სახელმწიფო ტელევიზიაა და მუშაობს ისე, როგორც მას უბრძანებენ! - უპასუხა მათ ჯუმბერ თავაქრთქილაძემ, ხალხის პარტიის ბათუმის ორგანიზაციის თავმჯდომარემ.
ხალხსა და პოლიციას შორის შეხლა - შემოხლა მოხდა, თუმცა არავინ დაშავებულა. აქციის მონაწილეები მალევე დაიშალნენ: ”დიდი მადლობა, რომ პოლიციამ ხელი არ აიღო ბათუმელებზე”- განუცხადეს აქციის მონაწილე პოლიტიკოსებმა ნეტგაზეთს.
სახალხო დამცველს მიაჩნია, რომ შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს უმოქმედობამ შესაძლოა დაარღვია არასრულწლოვან გიორგის უფლება, ესარგებლა სახელმწიფოს მხრიდან სათანადო მზრუნველობით და ეცხოვრა ისეთ პირობებში, რომელიც უზრუნველყოფდა მის სრულფასოვან განვითარებას.
სახალხო დამცველის მიმართვა, რეკომენდაცია და მოსაზრება 3 მაისს ომბუდსმენის ვებგვერდზე გამოქვეყნდა. ამ გვერდის ინფორმაციაზე დაყრდნობით ფაქტი ასეთია:
11 აპრილს, გამთენიისას, არასამთავრობო ორგანიზაცია „პირველი ნაბიჯი _ საქართველოს“ ბავშვთა სოფელში გიორგი ჩ. ჩუმად შეიპარა ხატია მექუდიშვილის საძინებელ ოთახში, ნაჭრით შეუკრა მას ხელები, ნაჭერი შემოახვია კისერზე და ბალიშით დაახრჩო. გიორგი ფანჯრიდან გადახტა და გაიპარა. არასრულწლოვანი პატრულმა დააკავა.
დანაშაულში ბრალდებული ამავე დაწესებულების არასრულწლოვანი გიორგი ჩ-ა. მისი დიაგნოზია: მსუბუქი გონებრივი ჩამორჩენილობა, სპეციფიკური ქცევითი და ემოციური აშლილობა ბავშვებში.
`პირველი ნაბიჯი-საქართველოს“ ბავშვთა სოფელი 2009-2010 წლებში ფინანსდება საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა, ხანდაზმულთა და ოჯახურ მზრუნველობას მოკლებულ ბავშვთა სოციალური რეაბილიტაციის ხელშეწყობის სახელმწიფო პროგრამის ფარგლებში. ორგანიზაციიდან მიღებული დოკუმენტაციით სახალხო დამცველის აპარატმა დაადგინა: 2007 წლიდან მოყოლებული `პირველი ნაბიჯი-საქართველომ“ რამდენჯერმე მიმართა წერილობითი თხოვნით განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს ბავშვზე ზრუნვის სამმართველოს, ასევე ჯანდაცვის სამინისტროს სოციალური დაცვის დეპარტამენტს, გადაეყვანათ გიორგი ჩ. მისთვის შესაფერის დაწესებულებაში. წერილებში ორგანიზაციის წარმომადგენლები აღნიშნავდნენ, რომ ვერ ხერხდებოდა აღსაზრდელ გიორგი ჩ.-ს „ქცევის კონტროლი და მართვა, მისი საქციელი არ არის პროგნოზირებადი და საფრთხე ექმნება როგორც აღსაზრდელების, ისე აღმზრდელების ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეს...“
წერილში ასევე მითითებულია, რომ `ბავშვი შესაძლებელია დროთა განმავლობაში გახდეს უმართავი და სოციალურად საშიში. „პირველი ნაბიჯი“ კიდევ ერთხელ ამახვილებს თქვენს ყურადღებას, რომ პირველი ნაბიჯის ოჯახური ტიპის საცხოვრებელი შეუფერებელი გარემოა გიორგისთვის და ადმინისტრაცია ვერ იღებს პასუხისმგებლობას მომავალში განვითარებულ მოვლენებზე“.
არაერთგზის მიმართვის მიუხედავად, „პირველ ნაბიჯი-საქართველოს“ არ მიუღია ოფიციალური პასუხი სამინისტროებიდან. ორგანიზაციის ხელმძღვანელის თქმით, მასთან სატელეფონო საუბრებში სამინისტროს თანამშრომლები აღნიშნავდნენ, რომ სახელმწიფოს მსგავსი საჭიროების მქონე ბავშვების სათანადო სერვისით უზრუნველყოფა არ შეეძლო.
საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის 2009 წლის 25 მარტის #119/ნ ბრძანებით დამტკიცებული 2009 წლის ჯანმრთელობის დაცვის პროგრამებში გათვალისწინებულ იქნა ბავშვთა ფსიქიატრიული სტაციონარული მომსახურება, რომელსაც ახორციელებს იაშვილის სახელობის ბავშვთა ცენტრალური საავადმყოფო. ეს პროგრამა ემსახურება მოზარდებს, მათ შორის ქცევისა და ემოციური აშლილობებით დაავადებულებს. როგორც ირკვევა, ამ ინფორმაციას არ ფლობდა „პირველი ნაბიჯი-საქართველოს“ ადმინისტრაცია, ხოლო შრომის ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს არ მიუწოდებია მათთვის ეს ინფორმაცია. სახალხო დამცველს მიაჩნია, რომ შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს უმოქმედობამ შესაძლოა დაარღვია არასრულწლოვან გიორგი ჩ.-ს უფლება, ესარგებლა სახელმწიფოს მხრიდან სათანადო მზრუნველობით და ეცხოვრა ისეთ პირობებში, რომელიც უზრუნველყოფდა მის სრულფასოვან და ღირსეულ განვითარებას.
სახალხო დამცველი რეკომენდაციით მიმართავს ჯანდაცვის მინისტრს, შეისწავლოს მომხდარი ინციდენტი და დარღვევების დადგენის შემთხვევაში დასვას იმ პირთა პასუხისმგებლობის საკითხი, რომელთაც არ განახორციელეს კანონით მათზე დაკისრებული მოვალეობა.
მიყვარს-ყველაფერი რაც მიყვარს
ვოცნებობ - ინგლისურის სწავლას:)
ვფიქრობ - დედლაინზე
მძულს - არავინ
ვნანობ -ტყუილად დაკარგულ დროს
კმაყოფილი ვარ - ჩემი სამსახურით
მენატრება - სახლი
მსურს -ვიცოცხლო
მაღიზიანებს -ცილისწამება;
ვგრძნობ - ყველაზე ძააან სიყვარულს და შიშს
მეშინია - ღმერთის და საყვარელი ადამიანების ავადმყოფობის
ვიცი - რომ უნდა ვისწავლო,
არ ვიცი - ახლა რატომ ვთამაშობ:)
შემიძლია -პატიება, მოფერება,მოსმენა, მუშაობა....
არ შემიძლია - თვალთმაქცობა
ვმეგობრობ - რამდენიმე ადამიანთან
ვაპატიებ - მგონი ყველას
ვტირი - ხანდახან
ვიცინი - ხმამაღლა
ვეძებ - საგამოძიებო თემებს
ღირსი ვარ - ვუყვარდე
ვკარგავ - დროს
მშურს - იმ ადამიანებს ვინც ბევრი ენა იცის:)
ვემალები - ნაცნობებს როცა არ ვმუშაობ
ვემტერები - უf, არავის
მაინტერესებს - ყველაფერი
არ მაინტერესებს - აფრიკის საგარეო პოლიტიკა
მახსოვს - დღეს დედლაინი მაქვს
მრცხვენია - რომ არ ვიცი .... :)
უარვყოფ - ცრურწმენებს
ვავადმყოფობ - ხანდახან
ვმალავ - არაფერს
ვინახავ - ტელეფონის ნომრებს
მწამს - ბედისწერის
მიკვირს - არაფერი მაკვირვებს
მიხარია - როცა მაგარი თემა მაქვს
ვჭორაობ - იშვიათად (ცუდი გოგო ვარ მაგიტომ:))
ვდარდობ - საყვარელი ადამიანების ჯანმრთელობაზე
ვამაყობ - მეგობრებით და „ბათუმელებით“
ვეფერები - ბავშვებს (მაგრამ ყველას ვერა)
მსიამოვნებს - ძილი
მესიზმრება - კოშმარები
ვეხმარები - თუ შემიძლია
ვეწევი -ჟურნალისტურ საქმიანობას
მწყინს - უხეშობა, დაუდევრობა
ვხარჯავ - დროს და ფულს (არ მყოფნის არც ერთი)
ვღალატობ - ყველაფერს
ვკამათობ - იშვიათად
ვუხეშობ - თუ მეუხეშა
ვუსმენ - მუსიკას, რესპონდენტებს
ვყოყმანობ - გადაწყვეტილების მიღებისას
ვკითხულობ - ბლოგებს,
ვამზადებ - ყავას
ვუყურებ - დესტოპს
ვკლავ - ქათამს:) (ჰა, ჰა, ჰა)
ვცხოვრობ - მარტო
ვცემ - არავის
ვყვირი - ხანდახააააააააააან
ვმღერი - იშვიათად
ვასრულებ - დანაპირებს (ნუ დედლაინებს ეგ არ ეხება :))
ვმკურნალობ - სტრესიანებს:)
ვერიდები - ჭორიკნებს, კონფლიქტებს,
ვთამაშობ - სად მცალია სათამაშოდ
ვიტყუები - იშვიათად
ვგიჟდები - ძლიერ ადამიანებზე
ვაგროვებ - წერილებს; ჩანაწერებს, წიგნებს,
“ვკაიფობ” - როცა მშია და ხინკალს ან აჭარულ ხაჭაპურს ვჭამ :) :)
ვალამაზებ - ნიუსრუმს :)
ბათუმში საზღვაო აკადემიის ყოფილ საერთო საცხოვრებელს უკვე მერვე თვეა არემონტებენ. ხელშეკრულების თანახმად კი, ამ ობიექტზე სამუშაოები დასრულებული უნდა იყოს. ხელისუფლება დევნილების საცხოვრებელ ბინებს ევროპის, აშშ-ისა და საერთაშორისო ორგანიზაციების დახმარებით არემონტებს.
აკადემიის საერთო საცხოვრებლის ეზოში ნაგავი, ძველი კარ-ფანჯრები, ქვიშა და სარემონტო სამუშაოებს მორჩენილი სხვა ნივთები ყრია, შენობის შესასვლელში, პირველი სართულის კუთხეში _ ბეტონის ბლოკები. დერეფანში ბნელა და სიჩუმეა. პირველ და მეორე სართულზე არავინ ჩანს. დაკეტილი ოთახების კარებს კაკუნზე არავინ აღებს. მესამე სართულზე ერთი ნათურა ანთია _ იქ, სადაც მუშები კედლებს ლესავენ. კომპანია „ანაგის“ წარმომადგენლებმა მითხრეს, რომ სამუშაოებს აქ მაისის ბოლოსთვის დაასრულებენ.
ამ შენობაში მცხოვრები დევნილების პოზიცია ასეთია: „ყველაფერი კარგადაა“, „არ მსურს ლაპარაკი“, „მეჩქარება“, „არ მცალია“. თითქოს ისინი ჟურნალისტებთან საუბარს ერიდებიან. რატომ არ სურთ ლაპარაკი? _ მიზეზს არ ამბობენ, რაღაცას ჩაილაპარაკებენ და გზას აგრძელებენ. რამდენიმე ადამიანი დამთანხმდა მათთან საუბრის ჩაწერაზე; არიან კმაყოფილები და უკმაყოფილოები: ზოგს სურს ვინაობის გამხელა, ზოგიც ანანიმურობას ითხოვს.
„სახელი და გვარი ან დიქტოფონზე ჩაწერა რად გინდათ?! დაწერეთ, რომ პირველი სართული, სარდაფი სულ წყლითაა სავსე... რატომ? უყურადღებობის გამო“, _ ეს ეზოში ახალგაზრდა მამაკაცებმა მითხრეს. წყლით და მწერებით მართლაც სავსეა ამ შენობის სარდაფი. იქიდან საშინელი სუნი გამოდის...
აფხაზეთიდან დევნილმა მარინა ჯანჯღავამ ჩემთან საუბარზე თანხმობა განაცხადა და ჯერ დერეფანში დამელაპარაკე, მოგვიანებით კი ოთახში შემიყვანა: `აი, ესენი ჩემი ძმები არიან, გმირულად დაიღუპნენ ომში~, მანიშნებს თითით კედელზე დაკიდულ ორი ახალგაზრდა მამაკაცის შავ-თეთრ ფოტოზე. `ეს დედაჩემია, აქ გარდაიცვალა~, _ მაგიდაზე დადებულ ფოტოს შეავლო ხელი: `მერვე თვეა მტვერში ვართ. მარტო ვცხოვრობ. არავინ მყავს. მთავრობისგან დახმარება არ მიმიღია. ბევრჯერ მივმართე, როგორც დაღუპული ძმების დამ, მაგრამ მითხრეს _ ძმები ბევრს არ ჰყავსო... 22 ლარით ვცხოვრობ. პენსიამდე ორი წელი მაკლია, ეს დიდი დროა, როცა არაფერი გაქვს. 17 წელია წვალებით ვცხოვრობ... ყველაფერი მქონდა, მაგრამ ახლა არაფერი მაქვს... არა მგონია, ეს რემონტი მაისში დასრულდეს“.
მარინა ჯანჯღავას არ სჯერა, რომ ამ `პრესტიჟულ ადგილზე~ (ეს სახლი სანაპიროსთან ახლოს დგას) დევნილებს ბინებს დაუკანონებენ. იგი არც არჩევნებში აპირებს მონაწილეობის მიღებას: `ჩემთვის მაინც არაფერი შეიცვლება, ამიტომაც არ მივდივარ არჩევნებზე“.
გულიკო ახალაია დერეფანს გვიდა, როცა მის სართულზე ავედით. შინ შეგვიპატიჟა; მისი ოთახი უკვე გაარემონტეს; იატაკზე ლამინატია დაგებული. კედლები თეთრადაა შეღებილი. ოთახში მუქი ფარდა ჰკიდია, კუთხეში მოძველებული ავეჯი დგას _ სკამები და მაგიდა: `იმ სანაგვეში ცხოვრების შემდეგ კი ხედავთ, როგორ ვართ. ახლა გაზს შემოგვიყვანენ უფასოდ, მერე ბინებს დაგვიკანონებენ... შუქი, გადაუხდელობის გამო, უკვე მესამე თვეა არ გვაქვს~.
`ჩემი ოთახი გარემონტდა. ყველაფერი ნორმალურად მიდის, ამ სახლში 55 ოჯახი ცხოვრობს. ბინებს სამუშაოების დამთავრების შემდეგ დაგვიკანონებენ. ორი თვეა შუქი არ გვაქვს. ორი ათას რვაასი ლარია დევნილების დავალიანება~, _ ამ ინფორმაციას გიული ბართია გვაწვდის.
საზღვაო აკადემიის საერთო საცხოვრებლის შენობაში შესახლებულები ამბობენ, რომ ჯერ შენობის ნახევარს არემონტებენ, ანუ დერეფნის და სართულის ერთი მხარეს, შემდეგ მეორე მხარის რემონტს დაიწყებენ. იმ ოთახებში მცხოვრები ოჯახები, სადაც სარემონტო სამუშაოები მიმდინარეობს, დროებით იმავე შენობაში, მეზობლებთან არიან შესახლებულები.
საქართველოს მუნიციპალური განვითარების ფონდის მიერ გამოცხადებულ ტენდერში შპს „ანაგმა“ გაიმარჯვა. ხელშეკრულების თანახმად, პროექტი მოიცავს შემდეგ სამუშაოებს: დაზიანებული სახურავის მოხსნა-აღდგენა; არსებული ტიხრების მოხსნა და ახლის მოწყობა; ჭერის, კედლების შელესვა-შეღებვა; მეტალოპლასტმასის კარ-ფანჯრების მონტაჟი; სანიტარულ კვანძებში კერამიკული ფილის გაკვრა კედლებზე და მეტლახის ფილების მოწყობა ძირზე; იატაკის მოწყობა ლამინირებული პარკეტით; შიდა და გარე წყალსადენისა და კანალიზაციის სისტემის მოწყობა-აღდგენა სანიტარულ კვანძში; შიდა ელექტრო-სამონტაჟო სამუშაოები; ფასადის აღდგენა; სამუშაოების დასრულების ვადა _ ექვსი თვე.
კომპანია „ანაგში“ ამბობენ, რომ ხელშეკრულების პირობები არ დაურღვევიათ და `მუშა პროცესი~ მიმდინარეობს. დავით ჩანტლაძე, „ანაგის“ მენეჯერი: `ექვსთვიანი ხელშეკრულება გაფორმდა, მაგრამ ობიექტზე ვერ შევედით _ იქ ხალხი ცხოვრობდა. სამუშაოების დაყოვნების მთავარი მიზეზი ეს არის. აღმოჩნდა, რომ მცხოვრებლებს სხვანაირად უნდოდათ კედლების ამოყვანა თუ შეღებვა. ანუ პროექტი თანდათან ზუსტდებოდა, მაგალითად, 60 ოთახის გარემონტება იყო დაგეგმილი, 80 უნდა გავარემონტოთ. სამჯერ გაიზარდა სამუშაოები და გაიზარდა ვადაც. ეს მუშა პროცესია _ პრობლემას ვერ დავარქმევთ~.
`ანაგის~ ინფორმაციით, სამუშაოები ერთ თვეში უნდა დასრულდეს. ხელშეკრულების მიხედვით, კომპანიამ სულ 354 408 ლარის სამუშაოები უნდა შეასრულოს.
გარემონტებული ბინები აჭარაში 400-მდე დევნილ ოჯახს საკუთრებაში სიმბოლურ ფასად _ 1 ლარად გადაეცემა. ამ 1 ლარსაც სახელმწიფო გადაიხდის. სახელმწიფო ბიუჯეტიდან დაიფარება საკუთრების რეგისტრაციისთვის საჭირო 50 ლარიც.
საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს მონაცემებით, იძულებით გადაადგილებულ (როგორც აფხაზეთიდან, ასევე, ცხინვალის რეგიონიდან) პირთა განსახლების საკითხში საქართველოს მთავრობას ფინანსურად, ძირითადად, ევროკომისია (EC), 361,1 მილიონი ევრო), გერმანიის საგარეო საქმეთა დეპარტამენტი (8 მილიონი ევრო), გერმანიის რეკონსტრუქციის საკრედიტო ბანკი (KFW), 6 მილიონი ევრო) და ამერიკის მთავრობის სააგენტოები (50 მილიონი აშშ დოლარი) ეხმარებიან. ამ თანხების ნაწილი სხვა პრობლემების მოგვარებასაც მოხმარდება.
რეაბილიტაციის პროექტი აჭარაში გერმანიის რეკონსტრუქციის საკრედიტო ბანკის (KFW) მიერ `დასავლეთ საქართველოში იძულებით გადაადგილებულ პირთა სახლების რეაბილიტაციისთვის~ გამოყოფილი თანხით ხორციელდება.
Подписаться на:
Сообщения (Atom)
