არჩევნები ხულოში

суббота, 4 июля 2009 г.


ხულოში 3 ნოემბრის უმაღლესი საბჭოს არჩევნებზე დასაკვირვებლად მივდივარ. მიუხედავად იმისა, რომ `მარშუტკა~ საღამოს ხუთ საათზე გადის, ბილეთი დილით, ათი საათისთვის შევიძინე, რადგან გამაფრთხილეს, შესაძლოა, გასვლის დროს ადგილები აღარ იყოსო. ხუთის ნახევარზე სადგურში ვარ. სოფელ
ვაშლოვანის `მარშუტკას~ რამდენიმე ადამიანი ელოდება. წასვლამდე თხუთმეტი წუთით ადრე მარშრუტკაც `მორახრახდა~. ჩემს ბილეთს `ადგილი #1~ ეწერა, მაგრამ მიკროავტობუსში ადგილები დანომრილი არ აღმოჩნდა, ამიტომაც მძღოლს
ვკითხე, სად იყო პირველი ადგილი. `გაყიდულია~ _ მიპასუხა მან. ავუხსენი, რომ ბილეთი ნაყიდი მე მქონდა. ყვირილი დაიწყო: `ეს ადგილი არჩილის გოგუებს დუუჯავშნეო~. ბილეთიანი მგზავრი ვეღარ დამტოვა, მაგრამ ჯავრი მოლარეებზე იყარა. მძღოლის უკან მოვკალათდი და ფეხები პურის ფქვილის ტომარაზე შემოვაწყე, სხვა გზა არ მქონდა. მძღოლი მიბღვერს, ჩხუბობს, ყველას წვდება. გასვლის დროა, თუმცა არ ჩქარობს, `გურამის გოგოებს~ ელოდება. როგორც იქნა, მგზავრებიც მოვიდნენ და `მარშუტკაც~ ამუშავდა. მძღოლმა ჯიბიდან `ჩანაწერები~ ამოიღო და კითხვა დაიწყო: `გურამის გოგოები _ არის. არჩილის?... ცემენტი მაქვს საყიდელი~, _ დაასრულა კითხვა და პუშკინის ქუჩით წავიდა. ცემენტის ყიდვას 40 წუთი დასჭირდა. ახლა გაირკვა, რომ მძღოლმა `ხოფაზე~ მეზობლებს უნდა გაუაროს, იმათთან მისვლაში კიდევ რამდენიმე წუთი იკარგება. როგორც იქნა დავიძარით, მაგრამ... `ხოფიდან~ შვილიშვილის სანახავად გააგრძელა გზა, `ბაბუს სიხარულს თუმანი~ აჩუქა და ამჯერად მართლა ხულოში წავედით… ერთი მგზავრი ფეხზე დგას, 60 წელს გადა-
შორებული იქნება. მძღოლი პირსახოცს აწვდის და ურჩევს _ `დაიგე და დაჯექი. აბა, ასვლამდე ფეხზე ხომ არ იდგები…~ მეორე დღეს არჩევნებია, მაგრამ ამ თემაზე
არავინ საუბრობს, ყველა თავისთვისაა, უმრავლესობას ძინავს...
როგორც იქნა, დაბის ცენტრში ავედით. გზა კარგი იყო. მითხრეს, ეს ბეშუმისკენ მიმავალი ცენტრალური გზატკეცილია და მაგიტომაც გააკეთა ხელისუფლებამო… ხულოს ცენტრში სულ რამდენიმე ჯიხური დგას _ ერთი სასადილოა, მეორეში სამგზავრო ბილეთები იყიდება, იქვე, გვერდზე ორი ბანკის ფილიალია. უფრო ზევით ფოსტის შენობა, პოლიციის განყოფილება, გაზეთ `ხულოს~ რედაქციასთან ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლები ვარშალომიძის `პლაკატებს~
სამარშრუტო ტაქსებსა და მანქანებს აკრევენ, დროშებით დარბიან. გარევაჭრობაა გაჩაღებული… არჩევანი დიდია, _ მეორადი, ახალი საქონელი... ანუ პირველადი მოხმარების ნივთების შოვნა არ ჭირს. მალე ხულოში დიდი სავაჭრო ცენტრი გაიხსნება, ახლა სარემონტო სამუშაოები მიმდინარეობს.
საავადმყოფო კარგადაა გარემონტებული, როგორც აქაურები მეუბნებიან, ასლან აბაშიძის დროს გაუკეთებიათ. ორ სოფელში ვგეგმავ მისვლას _ ვაშლოვანში,
სადაც ღამე უნდა გავათიო და ღურტაში,სადაც არჩევნებს უნდა დავაკვირდე.
არჩევნები ვაშლოვნის ოღრო-ჩოღრო გზას ამ არჩევნებმაც ვერ უშველა. სოფელში წინასაარჩევნოდ, სოციალურად დაუცველი ოჯახების ბავშვებს კომპიუტერები დაურიგეს. სლოგანი: `აბა თქვენ იცით, ხმას ვის მისცემთ~.
ხულოში პირველად ვარ, ჩემი მასპინძლის გარდა არავის ვიცნობ. არჩევნების დღეს
ვაშლოვანიდან ღურტაში დილით, ექვსის ნახევარზე წავედით. ეს სოფელი გოდერძის უღელტეხილთანაა ახლოს. ზუსტად შვიდ საათზე სოფლის სკოლასთან მივედი, სადაც საარჩევნო უბანია გახსნილი. კომისიის წევრებმა ჩემს დანახვაზე უსიამოვნება ვერ დაფარეს. `იმედია, ვითანამშრომლებთ~, _ მითხრა კომისიის თავმჯდომარემ. თანამშრომლობაში რასაც გულისხმობდა, მოგვიანებით მივხვდი… წილისყრის დროა, მაგრამ კომისიის ერთ წევრს `ფეხი სტკივა~ და თავიდანვე აცხადებს,
რომ ნაკადის მარეგულირებელი ვერ იქნება, მეორეს რეგისტრატორობა სურს...
მოკლედ, მე, როგორც დამკვირვებელი თუ ამაზე თანახმა ვიქნები, წილისყრა არ
ჩატარდება... რამდენჯერმე მიწევს იმის შეხსენება, რომ მარკირების გავლა აუცილებელია და ხმის მიცემა პირადობის მოწმობის ან პასპორტითაა დაშვებული… ღურტას საარჩევნო უბანზე კომისიის წევრები `კანონის შემომღებელს~ მეძახიან.
უბანზე ერთი და იგივე ამომრჩეველი რამდენჯერმე შემოდის და ხმას აძლევს. შენიშვნას არ ითვალისწინებენ, საჩივრის დაწერის უფლებას კი, ფაქტობრივად, არ მაძლევენ. ალბათ, არ გადავაჭარბებ თუ ვიტყვი, რომ საჩივრის ხსენებაზე ღრიალებენ. ეს უბანი გასაუქმებელია, მაგრამ... მხოლოდ ერთი საჩივარი დავწერე… არადა, ეს პროცესი _ უპასპორტო, უმისამართო ადამიანების მოსვლა, არ მთავრდება… `სამართლიანი არჩევნების~ იურისტს ვაცნობე, რაც ხდება. უბანზე ოლქის თავმჯდომარე და ადგილობრივი ხელისუფლების რამდენიმე წარმომადგენელი
მოდის. საყვედურს კომისიის თავმჯდომარე იღებს _ აფრთხილებენ, რომ საჩივრის
დაწერაში ხელი არ შემიშალონ. კომისიის თავმჯდომარე უკვე ხშირად მეკითხება:
`საჩივარს ხომ არ დამიწერთ…~ ძალიან ცივა. შენობა, სადაც ვმუშაობთ, ღელის
პირასაა, ფანჯარას მინები აქვს ჩამტვრეული. ჩემს საპატივცემულოდ უბანზე ღუმელი
იდგმება და ყავაც იხარშება…გადასატანი ყუთი შემოაქვთ. გვიან შევამჩნიე, რომ ყუთი დაულუქავია და კომისიის წევრები ეხვევიან გარს. როგორც კი შემნიშნეს, მაშინვე
დალუქეს… ხმის დათვლა დაიწყო. გადასატან ყუთში 92 ბიულეტენია. ვხედავ, იხსნება ერთი კონვერტი და სამი ბიულეტენი ამოაქვთ. `ან საჩივარი, ან ბათილად ცნობა~, _ კომისია არჩევანის წინაშეა. `ოღონდ საჩივარი არა და რასაც იტყვი, იმას ვიზამთ~, _ ამბობენ და ბათილად ცნობას არჩევენ. დავხედე გაბათილებულ ბიულეტენებს,
რომლებიც მაგიდის კუთხეში მოათავსეს, სამივეზე ხუთიანია მოხაზული…
ბუნებრივია, ხმის თვლის პროცესში მაგიდასთან არ ვზივარ, ამის არც უფლება მაქვს და არც შესაძლებლობა. გავიარ-გამოვიარე და ისევ გაბათილებულ ბიულეტენებს დავხედე. მათ ნაცვლად უკვე ცარიელი ბიულეტენები აწყვია. გადაწყვეტილება მივიღე _ საჩივარი! და წერა დავიწყე. ზოგი კალამს მართმევს, ზოგი სალაპარაკოდ
გვერდზე მიხმობს, ვხედავ კომისიის მდივანი როგორ ხევს სამ ბიულეტენს. მოკლედ,
ქაოსია, მაგრამ მე მაინც ვწერ. უბანზე ყველა პარტიას თავისი დამკვირვებელი
ჰყავს. ვერავინ ვერაფერს ხედავს. ე.წ. NGO-ს, `ახალგაზრდა ჟურნალისტთა სახლის~
წარმომადგენელმა, ჯელილ ღორჯომელაძემ კი იცის, რომ `ოპოზიციონერობა ხეირის მომტანი არაა~. მას მომავალ არჩევნებზე კომისიის წევრობა სურს. გაყალბებას თუ ვერ შეამჩნევ, თურმე, კომისიის წევრი აუცილებლად გახდები. ყოველ შემთხვევაში, ბატონმა ჯელილმა ასე ამიხსნა. სკოლის ეზოდან ჩხუბის ხმა მესმის. ახალგაზრდები
კომისიის წევრების შერჩევის პრინციპს აპროტესტებენ. ნაცმოძრაობის აქტივისტები და სოფლის ბიჭები ჩხუბს იწყებენ. სკოლის მინები იმსხვრევა. აყალმაყალი დაახლოებით სამ საათს გრძელდება და პოლიციის ჩარევით სრულდება.
ამომრჩევლისთვის 100-150 ლარის მიცემა და უბნამდე `მარშრუტკით~ მომსახურება ისეთი სიზუსტით სრულდება, იფიქრებ საარჩევნო კოდექსითაა დაკანონებულიო. ჩემს მოკლე სადამკვირვებლო პრაქტიკაში მსგავსი არაფერი მინახავს… ისევ იურისტთან
ვრეკავ, მერე ისევ საოლქოს თავმჯდომარე რეკავს უბანზე, კომისიის თავმჯდომარე ოხრავს… `შენ რომ მაგი საჩივარი დაწერო, უბანს გააუქმებენ, ჩვენ კი უხელფასოდ დავრჩებით. ამ მთავრობას მალე მაინც გაუშვებენ. ნუ დაგვტოვებ
უხელფასოდ~, _ მეხვეწება კომისიის ერთი წევრი… ვხვდები, რომ აზრი არაფერს აქვს,
არც საჩივარს… ყველაფერს თავს ვანებებ... ღამის პირველი საათისთვის საოლქოში მივედი. ხულოში მხოლოდ ერთი საჩივარი იყო დაწერილი, ისიც ჩემი. ზუსტად ვიცი, ასეთ სისტემაში არასოდეს წავალ არჩევნებზე; არც დასაკვირვებლად და არც ხმის მისაცემად…

გაზეთი ბათუმელები #43

12-19 ნოემბერი; 2008 წელი 

სამშობლოდან გაქცეული კოვზის ~ქურდი~

среда, 1 июля 2009 г.



~მოსამართლემ გაითვალისწინა რა შემამსუბუქებელი გარემოება და შინაგანი რწმენით არჩილ ფარტენაძეს ხუთი წლითა და სამი თვით პატიმრობა მიუსაჯა~ _ ეს მოსამართლე თამარ ბეჟანიშვილის გადაწყვეტილებაა. 23 წლის არჩილს, რომელიც ადრე ნასამართლევი არაა, 11 ცალი კოვზის, ერთი ჩანგლის, ერთი დანის, ათლარიანი სუვენირისა და ტელევიზორის `პულტის~ ქურდობა ედება ბრალად. ფარტენაძე იძებნება.
გამოძიების მტკიცებით, ეს ნივთები პოლიციამ განსასჯელ _ არჩილ ფარტენაძის ეზოში, ფარდულში იპოვა. გამოძიების ვერსიით, კალათბურთელ, არჩილ ფარტენაძეს აეროპორტის გზატკეცილზე, საცხოვრებელ სახლში უკანონოდ შეღწევა _ კოვზის, დანის, `პულტისა~ და ჩანგლების ქურდობა ბრალდება. ჩამოთვლილი არც ერთი ნივთი ძვირფასი _ ოქროს ან ვერცხლის _ არ იყო.  
საგამოძიებო მოქმედება ადლიის პოლიციის განყოფილებამ ჩაატარა, შემდეგ კი არჩილ ფარტენაძე, როგორც მოწმე, ექსპერტიზაზე წაიყვანეს. ორი დღის შემდეგ არჩილ ფარტენაძეს გამომძიებელმა კვლავ მიაკითხა, დამატებითი ნიმუშების ასაღებად. 
ფარტენაძემ გამომძიებელ ზურა კაკაურიძეს სთხოვა, ადვოკატის გარეშე ჩხრეკა არ ჩატაერებინა. ის ვარაუდობდა, რომ მის დაპატიმრებას გეგმავდნენ, ამიტომაც უცხოეთში წავიდა. მისი წასვლიდან მეორე დღეს არჩილ ფარტენაძის მიმართ სისხლის სამართლის საქმე მართლაც აღიძრა. 
ადვოკატ მაკა კანდელაკის თქმით, საქმეში ორი მტკიცებულებაა: `კანონდარღვევით ჩატარებული შემთხვევის ადგილის დათვალიერების ოქმი და ექსპერტიზის დასკვნა~. მისთვის უცნობია, რომელ ნივთზე დაყრდნობით ჩატარდა დაქტიროფირი. ადვოკატის ინფორმაციით, სასამართლოზე მოწმემ, თემურ კაკაბაძემ შემდეგი ჩვენება მისცა: `მეზობლის სახლიდან გამოსული ქურდები დავინახე. მათ დავედევნე, დავუყვირე, რომ ნივთები დაეტოვებინათ. კოვზები, რომელიც ქურდებს ყუთით მიჰქონდათ, ძირში დაყარეს. ეს კოვზები კი ბავშვებმა დაზარალებულ აბაშიძეებს მიუტანეს~. 
აბაშიძეების სახლი 2009 წლის 25 თებერვალს, საღამოს 11-ის ნახევარზე გაქურდეს; ამ დროს განსასჯელი ბიძაშვილის დაბადების დღეზე იმყოფებოდა, რასაც მოწმეებიც ადასტურებენ. 
ადვოკატმა პროკურატურას გამოძიების შეწყვეტის მოთხოვნით მიმართა, მაგრამ პროკურატურამ ოჯახს ~თანამშრომლობა შესთავაზა~.

რაც შეეხება სასამართლო პროცესს, რომელიც ხელვაჩაურის რაიონულ სასამართლოში შედგა, მოსამართლე, თამარ ბეჟანიშვილი, სასამართლო პროცესს კაბინეტში ატარებდა (ამ დროს სხდომის დარბაზი თავისუფალი იყო; ყოველ შემთხვევაში, მოსამართლემ პროცესში მონაწილე ადვოკატები და განსასჯელის ნათესავები თავის კაბინეტში შეგვიყვანა. პროკურორის ლოდინში მოსამართლემ გაარკვია, რომ პროცესს ჟურნალისტი ესწრებოდა... საკუთარი კაბინეტი ჯერ თვითონ დატოვა, მოგვიანებით კი ყველას გვიბრძანა მისი კაბინეტი დაგვეცალა.
სასამართლო პროცესი სხდომის დარბაზში გაგრძელდა).




ხელვაჩაურის რაიონულმა სასამართლომ, და-ძმა _ ნათია და თენგიზ შალიკაშვილების 11 წლითა და ოთხი თვით პატიმრობა მიუსაჯა. ისინი ჯგუფურ ყაჩაღობაში იყვნენ ბრალდებულები.
ბრალდებულები დღემდე თავს დამნაშავედ არ სცნობენ. ბრალის წაყენებისას ნათია შალიკაშვილი ოთხი თვის ფეხმძიმე იყო, ახლა მისი შვილი ხუთი თვისაა. ამ გარემოების გამო ახალშობილის დედას სასამართლომ სასჯელი ხუთი წლით გადაუვადა, თენგიზ შალიკაშვილი კი პატიმრობაში იმყოფება. 
ხელვაჩაურში მცხოვრები ბაკურიძეების ოჯახი გასული წლის 28 აგვისტოს დააყაჩაღეს. პოლიციამ და-ძმა 28 სექტემბერს ანონიმური ზარის საფუძველზე დააკავა. საქმეში ერთადერთი მოწმე _ ნათელა კაზეიშვილი ფიგურირებს. მან თენგიზ შალიკაშვილში თავდამსხმელი ვერ ამოიცნო, ხოლო ნათია ყაჩაღს მიამსგავსა. 
განაჩენის გამოტანას დაზარალებული მხარე არ დასწრებია.  
შალიკაშვილების ადვოკატი _ გენო ქარცივაძე გადაწყვეტილების გასაჩივრებას ქუთაისში აპირებს.


მაღალჩინოსნის გასამართლება გრძელდება

вторник, 30 июня 2009 г.



~სახელმწიფო, მე, ზურაბ ბერიძეს, მედავება იმაში, რომ განზრახ არ შევამოწმე საწარმოები. მაგრამ ბრალდების არანაირი მტკიცებულება არ არსებობს. შვიდი თვეა ველოდები კანონს, ბრძანებას, აქტს, რომლითაც მე, შემოსავლების სამსახურის უფროსს, მევალებოდა საწარმოების შემოწმება. ეს პარიზიდან ლონდონამდე გვირაბის გათხრის მცდელობას ჰგავს. გამოძიებას ვთხოვ, წარმომიდგინოს ერთი დოკუმენტი, რითაც ჩემი ბრალეულობა მტკიცდება~, _ განაცხადა სასამართლო პროცესზე ზურაბ ბერიძემ _ საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს შემოსავლების სამსახურის ბათუმის რეგიონული ცენტრის ყოფილმა უფროსმა.
ბრალდების მტკიცებით, ბათუმში მოქმედმა 19-მა სხვადასხვა კომპანიამ და ხუთმა ინდივიდუალურმა მეწარმემ სახელმწიფოს ერთი მილიონი ლარი აზარალა. შემოსავლების სამსახურმა კი, რომელსაც ზურაბ ბერიძე ხემძღვანელობდა, ეს ფირმები არ შეამოწმა. 
ადვოკატების ინფორმაციით, ჩამოთვლილი კომპანიების მეპატრონეებმა საგადასახადოს გადაწყვეტილება მათი დაჯარიმების შესახებ გაასაჩივრეს _ თავად საგადასახადოსა და სასამართლოში. ამ სასამართლო სხდომაზე მეწარმეების საჩივრებზე მიღებული გადაწყვეტილებები უნდა წარედგინათ, მტკიცებულების სახით. თუმცა ზურაბ ბერიძის ადვოკატებს ეს ინფორმაცია არ მიაწოდეს. მოტივი: `საგადასახადო საიდუმლოება~. ადვოკატმა ამ მტკიცებულების გამოთხოვა მოსამართლეს სთხოვა და მიუხედავად პროკურორის პროტესტისა, მოსამართლისგან თანხმობაც მიიღო. 
მოწმე, ალექსანდრე (ალიოშა) როდინაძე, საგადასახადო ინსპექციაში 1994-2007 წლებში იურიდიული დეპარტამენტის ხელმძღვანელი იყო (დარღვევები ამ პერიოდს უკავშირდება). მან სასამართლოს უთხრა: `ჩემი მუშაობის პერიოდში საგადასახადო შემოწმებისას გამოვლინდა დარღვევები, რაც ზედამხედველობის სამსახურმა ასახა კიდეც და შეცდომა გამოსწორდა. ამ დარღვევაში კრიმინალური არაფერი იყო. იმ თანამშრომლების მიმართ, რომელთაც გადაცდომა ჰქონდათ, დისციპლინური ღონისძიება გატარდა _ ზოგს პრემია არ მისცეს, ზოგს საყვედური გამოუცხადეს...~ 
მომდევნო სასამართლო სხდომაზე, სავარაუდოდ, მოწმის სახით ელდარ ვარშლომიძეს _ ზურაბ ბერიძის ერთ-ერთ მოადგილეს (ის ახლაც შემოსავლების სამსახურის ბათუმის რეგიონული ცენტრის უფროსის მოადგილეა) და კობა აბულაძეს დაკითხავენ. 
ზურაბ ბერიძის სასამართლო პროცესს ორმოცდაათი ადამიანი ესწრებოდა, დანარჩენებმა დარბაზში შესვლა უადგილობის გამო ვერ მოახერხეს.
სასამართლოზე განსასჯელს გაძლიერებული დაცვა იცავდა. ის წინა სასამართლო პროცესებზე ადვოკატების გვერდით იჯდა და ჩანაწერებს აკეთებდა. 26 ივნისს კი, მოსამართლემ _ ვერა დოლიძემ განაცხადა, რომ ბადრაგის გადაწყვეტილებით ზურაბ ბერიძე ადვოკატების მაგიდასთან ვეღარ დაჯდებოდა. პროკურორსა და განსასჯელს შორის გამართულმა პოლემიკამ ზურაბ ბერიძის ახლობლები ააღელვა. შესაბამისად, მოსამართლემ წამოძახილის გამო განსასჯელის ნათესავი სასამართლო დარბაზიდან გააძევა. 
`გაქცევას ხომ არ ვაპირებ? რა ინფორმაცია აქვს პროკურატურას?~ _ იკითხა განსაჯელმა. პროკურორმა _ ანზორ უსტიაძემ განაცხადა, რომ თანახმაა განსასჯელი იქ იჯდეს, სადაც მას `მოუხერხდება~. 
პროცესის დაწყებიდან რამდენიმე წუთში, ბადრაგის გადაწყვეტილებით, მოსამართლემ განსასჯელს ჩანაწერების გაკეთების, ანუ ადვოკატების მაგიდასთან დაჯდომის უფლება მისცა.


 

~დემოკრატიული მოძრაობა _ ერთიანი საქართველოს~ აჭარის რეგიონული ცენტრის ხელმძღვანელის _ ზურაბ ავალიანის სასამართლო პროცესი დღეს დაიწყება. ბრალდების მიხედვით, ავალიანს ცეცხლსასროლი იარაღისა და საბრძოლო მასალის უკანონო შეძენა-შენახვას ედავებიან. მის საცხოვრებელ სახლში, კონკრეტულად კი აბაზანაში, იპოვეს შავი ფერის დიდი ჩანთა, რაშიც, გამოძიების მტკიცებით, აღმოჩნდა ტანკსაწინააღმდეგო ყუმბარმტყორცნი, `მაკაროვის~ სისტემის ცეცხლსასროლი იარაღი, ავტომატი, ორი ყუმბარა, დიდი ოდენობით ტროტილი და სხვა სახის საბრძოლო მასალები.
ავალიანი ბრალდებას უარყოფს. ეს დანაშაული კი სამ წლამდე პატიმრობას ან ჯარიმას ითვალისწინებს.
პირველ სასამართლო პროცესზე მოწმეებად ის პოლიციელები დაიბარეს, რომლებმაც ზურაბ ავალიანი დააკავეს. ესენი არიან: თემურ თავლაძე, ვალერი სულაბერიძე, დავით გიორგაძე, გიორგი კოკაია, ვაჟა დიასამიძე, გურამ ჩანტლაძე და დათუნა ქურიძე. განსასჯელის ადვოკატის, არჩილ ჩოფიკაშვილის თქმით, განსასჯელი ზურაბ ავალიანი ირწმუნება, რომ სწორედ ამ ადამიანებმა ჩაუდეს მას საცხოვრებელ სახლში ცეცხლსასროლი იარაღი.
პირველ სასამართლო პროცესზე განსასჯელმა განაცხადა, რომ საბრალდებო დასკვნა არ ჩაბარებია, ამიტომაც მოსამართლეს პროცესის გადადება სთხოვა. მისი მოთხოვნა მოსამართლემ დააკმაყოფილა. პირველი სასამართლო პროცესი დღეს, 1 ივლისს ჩატარდება.
ადვოკატმა _ არჩილ ჩოფიკაშვილმა, სასამართლოზე აუდიო ჩანაწერის გაკეთების უფლება ითხოვა, რასაც მისი განმარტებით, კანონმდებლობა ითვალისწინებს. `აუდიო ჩანაწერი შეუძლიათ გააკეთონ როგორც პროცესის მონაწილეებმა, ასევე დაინტერესებულმა პირებმა~.
ადვოკატის განცხადებით, დაცვის მხარის მოწმეები იქნებიან ის ადამიანები, ვინც ჩხრეკის დროს სახლში იმყოფებოდნენ და `ისინი, ვინც ადასტურებენ იმას, რომ ცეცხლსასროლი იარაღი თვითონ პოლიციელებმა შეიტანეს ავალიანების საცხოვრებელ სახლში. ზურა პოლიტპატიმარია, იარაღის ჩადება ინსტრუმენტია პატიმრობისთვის~.
ნინო ბურჯანაძის პარტიის აჭარის ბიუროს ხელმძღვანელი 2009 წლის 23 მარტს კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტის თანამშრომლებმა დააკავეს.
საქმის პროკურორი ვლადიმერ თურმანიძეა. საქმეს ბათუმის საქალაქო სასამართლოს მოსამართლე _ ვერა დოლიძე განიხილავს.